Somerset Moemin hekayesini teqdim edir.
Mister çoxbilmiş
Maks Keladanı tanımazdan evvel ondan xoşum gelmemişdi. Müharibe yenice qurtarmışdı deye, okean laynerleri sernişinlerle dolu idi. Kayutlarda yer tapılmırdı. Tanışlıqla iki neferlik kayutdan bir yataq yeri ala bilmişdim. Amma kayut yoldaşımın adını öyrenende esebileşdim. Yaxından tanımasam da, onun adından da, özünden de zehlem getdi. Lakin on dörd günü kayutda tek keçirmek de mümkün deyildi (San-Fransiskodan Yokohamaya gedirdim). Eger bu yol yoldaşımın adı Smit, yaxud Braun olsaydı, belke de daha az esebileşerdim. Amma neylemeli?
Kayuta gelende Mister Keladanın yük çantası artıq orada idi. Hetta çantanın da görünüşü xoşuma gelmedi. Onun üstüne çoxlu etiketler yapışdırılmışdı. Çamadan-şkafı ise heddinden artıq böyük idi. O hele öz tualet eşyalarını yerbeyer etmemişdi. Öyrendim ki, o, meşhur mister Kotinin fabrikine rehberlik edib. Sonra elüzyuyanın yanında onun etirini, şampununu ve saç kremini gördüm. Bütün bu gördüklerim ve Mister Kelada mene heç xoş tesir bağışlamadı. Yolumu siqaret çekmek üçün ayrılmış otaqdan saldım. Bir büküm kart istedim ve oynamağa başlayırdım ki, bir nefer yaxınlaşdı ve soruşdu ki, menim adımı sehv salmır ki…bve s. ve i.a.
- Men Maks Keladayam, - deye o, sıra ile düzülmüş inci dişlerini gösteren tebessümle gülümsedi ve oturdu.
- Ah, beli, biz sizinle bir kayutdayıq.
- Yeqin ki, kiminle otaq paylaşdığınızı bilmirdiniz. Amma men eşidende ki, siz ingilissiz, çox sevindim.
- Elbette. Yeqin düşünmürsünüz ki, men amerikalıya oxşayıram, he? Britaniyalılar tündmecaz olur, men de beleyem.
- Sübut ede bilerem.
Mister Kelada portfelini açdı ve pasportunu götürüb burnumun altında saymazyana yellemeye başladı. Bu adamda qeribe ne ise vardı. Kelada besteboy, sağlam bedenli adamdı. Temiz qırxılmış üzü qarayanız idi, iri burnu qarmağa oxşayırdı. Parlaq ve sulu gözleri vardı. O selis danışırdı ve tez-tez el-qol atırdı. Inigilislerde ise bele xüsusiyyetler yoxdur. Hiss etdim
»Oxu zalına keç