Arvadınızdır?
- Refiqemdir.
- Adam refiqesini de arvadı qeder seve biler, ehtirasın hüdudu yoxdur.
- Eledir, xanım.
Biz birlikde yola düşdük, o mene söykenmişdi. Men de onu ele tutmuşdum ki, az qala ayaqları yerden üzülürdü. Qebiristanlıqdan çıxanda zeif sesle dillendi:
- Qorxuram ehvalım pisleşe.
- Belke kafelerden birine girek, bir şey içmek isteyirsinizmi?
- Beli, cenab.
Yaxınlıqda gözüme bir restoran deydi, bele restoranlarda merhumların dostları merasimlerin sona çatmasını bayram edirler. Restorana daxil olduq. Men ona bir stekan qaynar çay içirtdim, deyesen ehvalı yaxşılaşdı. Dodaqlarında azacıq sezilen bir tebessüm oyandı. Sonra mene özü barede danışmağa başladı. Deyirdi ki, heyatda tenha olmaq, gece de, gündüz de evde tek qalmaq daha heç kese mehrem olmamaq, mehribanlıq görmemek adama ezab verir, adam qüsseden boğulur. Semimi söhbete oxşayırdı. O gözel danışırdı. Men heyran olmuşdum. Qadın çox genc idi, iyirmi yaşı ancaq olardı. Men onu terifleyib xoş sözler dedim, razılıqla teşekkür eledi. Vaxt keçırdi, teklif eledim ki, onu faytonla evlerine aparım. Razı oldu. Faytonda ele sıx oturmuşduq ki, çiyinlerimiz bir-birinden ayrılmırdı, bedenlerimizin herareti, paltarlarımızdan süzülüb qarışırdı. Dünyada bundan tesirli ne var ki!
Fayton eve çatanda o zeif sesle dedi:
- Pillekeni tek qalxmağa halım qalmayıb, özü de dördüncü mertebede oluram Siz mene çox yaxşılıq elemisiniz, belke menzilime qalxınca mene kömek edesiniz?
- Men telesik razılaşdım. O yavaş-yavaş qalxırdı, tövşüyürdü. Qapının qabağına çatanda mene dedi:
- Keçin bir az eyleşin, nefesimi derib size teşekkür elemek isteyirem.
Lenet şeytana, keçdim içeri. Onun menzili yaxşı idi, bir az kasıb görünürdü, amma seliqesine söz ola bilmezdi. Biz balaca bir divanın üstünde yanaşı oturduq, o yene öz tenhalığından danışmağa başladı. Zeng çalıb xidmetçisini çağırdı ki, mene içmek üçün bir şey getirsin. Xidmetçi görünmedi. Men hiss eledim ki, onun xidmetçisi yalnız seherler
»Oxu zalına keç