reklam, kütlevi medeniyyet, milli deyerler, mahnı yaradıcılığı, informasiya vasiteleri dayanmadan eyni bir hazır strukturu, eyni bir menanı, bezense hetta eyni bir sözü tekrarlayırlar. Bele sözler – stereotiplerin esasında dayanır – bu siyasi bir fenomendir, ideologiyanın tecessümüdür. Stereotipin eks qütbünde ise her cür Yenini temsil eden menalanma (hezz) dayanır (Freyd yazırdı: heddi buluğa çatmış insan üçün, yenilik hezz almağa teleb olunan başlıca şertlerdendir). Güclerin cebhlerde bir-birine qarşı indiki düzülüşü de burdan doğur: bir yandan – kütlevi bayağılıq (tekrarçılıq dilinin mehsulları), tamını itirmiş, yadlaşmış hezzler (qetiyyen - mütleq hezz deyil), o biri yanda dayanmadan, plansız şekilde (marjinal, ekssentrik) Yeniye can atma, qaranalığa can atma, menanın düşüncesizce mehv edilmesi dayanır. Yenilik - stereotiplerin tezyiqi altında boğulan hezzi, tarixi baxımdan dirçeltmek demekdir”.

“Yolayrıcının (menalar arasında serheddi simvolize edir) heç de hemişe hamıya melum olan, hamı terefinden qebul olunmuş eksilikler (materializm ve idealizm, reformizm ve inqilab ve s.) arasında serhed rolunu oynaması mecburi deyil, evezinde ise o hemişe ve her yerde qaydalar ve bu qaydalardan istisnalar arasında sedd çekir. Qayda – ne ise bir şeyden sui-istifadedir, istisna ise – hezzdir. Ele buna göre de müeyyen hadiselerde hetta Mistiklerin, onların istisna teşkil eden kultlarının terefini bele tutmaq lazımdır. Bütün istisnaları etmek olar, teki qaydaların yorucu tekrarlanmasından (ictimailik, stereotiplik, formalizm, bir sözle dili möhkemlendiren her şey) qurtulasan.

<< 1 ... 3 4 [5]