Dierk Knextelin hekayesini teqdim edir.
Atanın ölümü

Ata ölende oğullarından heç biri yanında yox idi. Hadisenin nece baş verdiyini onlara ana danışdı.

O yaşadığı kimi ölmüşdü: sessiz-semirsiz. Defni de tentenesiz-filansız olmuşdu.

Atanın 92 yaşı vardı ve… artıq vaxtı yetişmişdi.

Onun evvelki vücudundan demek olar ki, heç ne qalmamışdı.

Ölüm hele iller önce başlamışdı, o, hardasa 85-90 yaş arasında olanda.

Onun ölüm prosesi uzun çekdi.

...Evvelce o, müeyyen hereketlerden mehrum oldu: avtomobil, velisoped sürmekden, konkide sürüşmekden.

Onun bedeni kiçilir, addımları qısalırdı.

Amma bununla bele o yene de hemişeki kimi idi. Yalnız xatireler yaddaşından silinmeye başlayanda ata tedricen öz mahiyyetini de itirdi.

Onun tamamile deyişdiyini demek olmazdı, sadece o, zeifleyirdi, bedeni boşalırdı.

Ölüm her gün bir az gelirdi, ondan her gün hisse-hisse nese qoparırdı ve bunu dözümle, gileysiz qarşılamağı her şeyde iddiasız, ciddi olan adamlar bacarır. Ata mehz bele idi.

O, deyinmirdi, kederlenmirdi, sadece ölümle yan-yana yaşayırdı.

...Nahardan sonra baş veren hadise ölüm deyildi, bu böyük reduksiyanın son aktından çox beden funksiyasının sona yetmesi idi.

O, ölüm vaxtını arvadı yanında olanda seçmişdi. Ata teklikde ölmekden qorxurdu.

Bir neçe hefteden beri idi ki, ata yaxşı şeraiti olan yeni qocalar evinde qalırdı. Burda onun üçün bütün mümkün olanları edirdiler. Baxmayaraq ki, ona gün-günden toxunmaq daha da çetinleşirdi.

...Arvadı günorta gelmişdi.

Dörd ya beş saat onun yanında qaldı. Bu müddetin çox hissesini o yuxuda keçirmişdi.

Hemin gün o, adeten bir neçe qurtum içdiyi çaydan da imtina etdi.

Belke de o, qoca ösküreyine mane olmasaydı, bir neçe gün evvel ölerdi.

Öskürek onunla sona kimi qalan yegane xestelik idi.

Onun quru, boş bedeninde her şey tükenmişdi, öskürekdn başqa. Tekce öskürek tekrar-tekrar onu sarsıdırdı.

Arvadı erine- evveller de ona bir neçe defe kömek etmiş heb verdi. Heb ösküreyi

[1] 2 >>