sengitse de, atanın ezablı yaşantısını uzadırdı.

Onlar sona kimi her şeye cehd etdiler.

Bir neçe deqiqe sonra öskürek kesildi, ve onlar nehayet, otağa kesilen sakitliyi hiss ede bildiler.

Qadın Elizabet Kübler-Rossun kitabından oxumağa davam etdi.

...Birden o, artıq erinin nefes almadığnı hiss edende dedi: “Sen nefes almalısan, sen nefes almalısan".

O, buna reaksiya verirmiş kimi ağzını açdı ve nefes almaq üçün mücadile etdi. Sonra onun sinesi endi ve ağzından son nefesi çıxdı.

Qadın sükut içinde onun başını tutmuşdu.

O daha bir neçe deqiqe erinin başını saxladı, sonra otaqdan çıxdı ve hekime xeber verdi.

Ve qadın yalnız indi ağlamağa başladı. O aylarla qüsse çekdi.

Oğullarına atanın ölümünü teferrüatlarına kimi danışdı. Tekce onu ezablarını uzadan heb meselesinden başqa.

Bu haqda danışa bilmek üçün ona iki il lazım oldu.

…Sonra qadın bunu bir tövbe kimi danışdı. Qadın oğulların onu qınayacağından qorxmuşdu.

Müellif: Dierk Knechtel 1961-ci ilde Bremende doğulub. Müxtelif edebi jurnallrda hekayeleri çap olunub.

<< 1 [2]