bildinizmi?

- Elbette, eziz Roza. Bu minaçiçeyidir.

- Lap yaxşı. Ele men özüm de bu etri sevirem. Madam, belke, erinizin sevgilisinin ne cür alt paltarı geyindiyini öyrenmisiniz? İpek?

- Xeyr, menim balam, güpürlü yumşaq pambıq parçadan.

- Görünür, bu xanım çox zövqlüdür! İpek alt paltarıyla indi heç kesi teeccüblendirmezsen.

- Tamamile haqlısınız.

- Belelikle, madam, men öz işime başlayıram.

O, doğrudan da, öz işine ele başladı ki, ele bil, ömür boyu bu işi görüb. Bir saatdan sonra erim eve döndü. Roza ona teref heç gözünün ucu ile de baxmadı, amma erim baxışlarını ona zilledi. Minaçiçeyinin etrinden içeride durmaq olmurdu. Bir beş deqiqeden sonra o, otaqdan çıxdı.

Erim menden derhal soruşdu:

- Bu ne qızdır?

- Bu… menim yeni qulluqçumdur.

- Onun hardan tapmısınız?

- Onu mene baronessa de Qranjeri en yaxşı reyle gönderib.

- Bele de! Yaxşı qızdır.

- Elemi?

- He… qulluqçu üçün pis deyil.

Men sevinc içindeydim. Hiss etdim ki, o artıq qırmağa ilişib. Ele hemin axşam Roza mene dedi:

- Madam, size artıq söz vere bilerem ki, bu, iki hefteden çox çekmeyecek. Müsyö çox tez elegelendir.

- Size ne ise deyib?

- Yox, sadece, adımı soruşub… sesimi eşitmek üçün.

- Çox gözel, eziz Roza. Bacardığınız qeder tez terpenin.

- Narahat olmayın, madam. Men, sadece, lazım olduğu qeder inad edeceyem ki, özümü gözden salmayım.

Bir hefte sonra erim artıq evden çıxmırdı. Bütün günü otaqlarda gezişirdi, bir de en diqqetelayiqi o idi ki, artıq menim evden çıxmağıma mane olmurdu. Men de bütün günü itib-batırdım… ona azadlıq vermekden ötrü.

Doqquzuncu gün Roza paltarımı deyişmeye kömek ederken dedi:

- Bu gün, madam, her şey baş verdi.

Men bir az teeccüblendim, hetta azacıq heyecanlandım da. Buna sebeb hadisenin özü deyil, qızın bu haqda danışma tonu idi. Pıçıldadım:

- Ve… her şey qaydasındadır?

- O! Her şey eladır, madam. Artıq üç gün idi ki, müsyö çox inadkarlıq edirdi, amma çox tez razılaşmaq istemirdim. Zehmet

<< 1 2 3 [4] 5 >>