Güneşle beraber çıxdıq. Yağış dayandı ve torpaq qarla örtüldü. Qocanın esası elinden düşdü ve o mene esasını yerden qaldırmaq gösterişi verdi.

- Mene hansı haqla emr verirsen? - soruşdum.

- Çünki, - dedi, - men hele de kralam.

Onu deli sandım. Esanı qaldırıb ona verdim.

Sesini zile qaldırıb dedi:

- Beli, men sekgenlerin kralıyam. Onları minlerle defe ağır döyüşlerden zeferle çıxarmışam, amma indi dünyayla vidalaşmaq vaxtımdır ve men krallığımı itirmişem. Adım İzerndir, Odin neslindenem.

- Men Odine yox, Mesihe perestiş edirem, - dedim.

Sanki meni eşitmirmiş kimi hekayetini danışmaqda davam edirdi:

- Men sürgün yolları ile dolaşıram, amma hele ki kralam, çünki medal mendedir. Onu görmek isterdin?

O, sümükleri çıxmış elinin barmaqlarını açdı, amma ovcunda heç ne yoxudu. Yalnız bu an men sol elinin gece-gündüz yumruq halında bağlı olduğunu xatırladım.

O düz sifetime baxaraq dedi:

- Sen ona toxuna bilersen.

Men qorxa-qorxa barmağımla onun ovcuna toxundum. Ve nese soyuq bir şey hiss etdim, parıltını gördüm. Qocanın barmaqları tez düyünlendi. Men susurdum. Onda o uşağa başa salırmış kimi hövseleyle anlatmağa başladı:

- Bu, Odinin medalıdır. Onun yalnız bir üzü var. Lakin ondan başqa dünyada her şey ikiüzlüdür. Ne qeder ki, bu medal mendedir, men kral olaraq qalacam.

Ele bu andaca meni neyin bahasına olursa-olsun medalı elde etmek isteyi bürüdü. O menim olduğu teqdirde misli görünmemiş qır-qızıla malik ve kral olacaqdım.İndiyecen nifret etdiyim sefile teklif etdim:

- Komamda ağzınacan sikkeyle dolu sandıq gizletmişem. Xalis qızıl, balta tiyesi kimi par-par parlayırlar. Gel Odinin medalını sandıqla deyişek.

O qetiyyetle dedi:

- İstemirem!

- Onda cehennem olub öz yolunla get!

O arxasını mene çevirdi. Küreyine vurulmuş balta zerbesi yeterinden artıq güclü idi: o silkelenib o deqiqe yıxıldı, lakin bu an yumruğu açıldı ve men havada medalın parıltılı qığılcımını gördüm. Men baltayla çimlemede nişane qoyub ve meyiti

<< 1 [2] 3 >>