bu bizim evimizdir ve sen gerek biz oyanmamışdan evvel seher erkenden oyanıb onu temizleyesen. Sahibe qızın şam yemeyi üçün qurumuş bir parça çöreyi stolun üstüne tulladı. Qız metbexde tekce oturaraq onu götürüb yedi.

- Men harada yatacam? - o, sahibesinden soruşdu.

- Harada yatacaqsan ki. Burada, metbexde.

Yatmaq vaxtı gelende o, metbexin küncüne qısılıb üstüaçıq yuxuya getdi. Seher erkenden, sahibesi yataqdan durmamışdan evvel Zeyneb yuxudan oyanıb pencereleri ve döşemeni temizlemeyi qurtardı. Sahibe yuxudan duranda qızın temizlediyi yerlere diqqetle nezer salıb, sonra Zeynebi stulların altını ve pencerelerin şüşelerini lazımınca temizlemediyine göre danladı. Hemin gün Zeyneb qadını razı salanadek işledi.

Bir gün sahibesi Zeynebi baqqal Ebdül Qadirden pendir ve zeytun almağa göndermişdi. Qız qayıdanda sahibesi aldığı şeyleri yoxlayandan sonra qıza ters-ters baxmağa başladı:

- Zeytunlar hemişe o qiymete aldığımızdan azdır. Qayıdarken ondan heç yemisen? - deye qadın qezeble soruşdu.

Zeyneb inandırmağa çalışdı ki, ondan bir dene de yemeyib. Lakin qadın inanmadı. O, qızın qollarından yapışıb köyneyini cırdı ve elindeki ağac ile onun zerif bedenine zerbeler endirdi. Sonra otağın bir küncüne iteleyib onu yere yıxdı ve otağı terk etdi.

“Ne üçün o meni döyür? Axı o zeytunlara elmi de vurmamışam. Axı heç neye toxunmamışam. Xanım Zeyneb ziyaretgahında bir parça çörek üçün dilendiyim günlerde buradakından daha xoşbext idim”.

Zeyneb evvelki yerine qayıtmaq üçün götür-qoy edirdi, amma bir şey onu saxladı. Bu sahibenin balaca oğlu idi. Bu balaca uşağa olan bağlılığı onu evvelki yerine qayıtmaq fikrinden daşındırdı.

Bu hadiseden bir neçe gün sonra sahibe ile eri kinoya gedirdiler. Sahibesi Zeynebe berk-berk tapşırdı ki, uşaqdan muğayat olsun ve uşaq yuxuya gedenedek onunla oynasın. Zeyneb uşağı yatağına qoyub yanında oturdu. Sahibesinin gelişini uzun müddet gözledi. Artıq geceden xeyli keçmişdi. Zeyneb başını biixtiyar yatağın kenarına söykeyib derin

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>