verilişlerinin siyahısı olan qezeti alıb günün proqramına nezer saldı. “Saat 16:45, maestro Serco Anfossinin rehberliyi ile kamera musiqisi; Hindemitin, Kuntsun, Mayssenin, Ribbentsin, Rossi ve Stravinskinin eserleri”. Yox, dinlediyi musiqi qetiyyen Stravinskininki deyildi. Bestekarların adları qezetde elifba sırası ile verilmişdi ve görünür, eserlerin ifa ardıcıllığı konsert zamanı deyişdirilmişdi. Bu ne Hindemitin, ne de Mayssenin musiqisi idi, Qorca onları çox gözel tanıyırdı. Demeli Ribbents? Yox, onun köhne konservatoriya dostu Maks Ribbents on il önce ele de pis olmayan, ancaq sxolastik, böyük polifonik kantata ile gücünü sınamış, sonra bestekarlıqdan tamamile el çekmişdi. Yalnız bu yaxınlarda, bu qeder sükutdan sonra o, Teatro di Statoda yeni bir opera düzüb-qoşmaqla özünü yeniden göstermişdi. Ele bu günlerde de eser sehneye qoyulmalı idi. Ancaq hemin o birinci eserini nezere almaqla, bu defekinin de ne olacağını tesevvür etmek çetin deyildi. Demeli, bu Ribbents de deyil. Qalırdı Kunts ve Rossı. Ancaq onlar kim idiler ki? Qorca onların adlarını bele, eşitmemişdi.

- Sen orada ne axtarırsan? - deye Cakomelli onun qezeti diqqetle nezerden keçirdiyini görüb soruşdu.

- Heç. Bu gün radioda bir musiqi eşitmişem. Bilmek isteyirdim kiminkidir. Maraqlı musiqi idi. Ancaq buradan baş çıxarmaq olmur.

- Yeni, nece musiqi idi ki?

- Demeye çetinlik çekirem, çox heyasız bir musiqi idi, men deyerdim...

- Yaxşı görek, başından ele, - deye dostunun nece vasvası olduğunu bilen Cakomelli zarafatla söyledi. Özün menden de gözel bilirsen ki, seni kölgede qoya bilecek bir bestekar hele anasından olmayıb.

- Yox, yox, eksine, - deye istehzanı duyan Qorca cavab verdi - Men buna yalnız şad olardım, hetta düşündüm ki, nehayet, kimse (onun tutqun fikirleri seyreldi)… Yeri gelmişken, Ribbentsin yeni operasının baş meşqi sabah deyil?

Cakomelli derhal cavab vermedi. Yox, - deye o laqeydlikle dillendi. Onu, deyesen texire salıblar.

- Bes sen özün gedeceksen?

- Eh,

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>