Yasunari Kavabatanın hekayesini teqdim edir.
Kasıbların aşnası

Limon onun özüne lazım bildiyi yegane naz-nemet idi. Mehz limona göre derisi hamar, ağappaq görsenir, xüsusi teravet saçırdı. O, meyveni dörd yere bölür, bir parçasından tualet suyu - etirlendirici vasite hazırlayırdı ki, bu da ona gün erzinde bes edirdi. Qalan üç dilimi ehmalca papiros kağızına bükürdü ki, qarşıdakı növbeti günlerde istifade etsin. Açılan seherin gözelliyini de mehz limon suyu ile sifetini teravetlendirende duyardı. Kişiden gizlin bu gün hem de sinesi ile budlarına sürtmüşdü ondan.

Kişi onu öperek ucadan dedi:

- Limon! Deyesen, sen limon çayında çimmisen. Ey, limon iyi burnuma deydi, üreyimden portağal keçir.

- Bu deqiqe - ona hay verdi, beş senlik (ienin yüzde birine beraber pul vahidi) xırda pulu götürüb portağal dalınca yollandı. Baxmayaraq ki, bununla da vanna qebul edenden sonra derisindeki limon etrinin kişi terefinden qoxulamaq sevincinden mehrum oldu.

Sikkeden ve limon qoxusundan savayı, onun evinde bir şey qalmamışdı. Kişi, heç kimin ondan almaq istemediyi, sonu görünmeyen uzun-uzadı pyesini masanı evez eden köhne dergilerin qalağı üstünde yazmaqla meşğul idi.

- Birinci sehnedeki hadiseler limon ağacının fonunda baş verecek - xüsusi olaraq sene göre! Sözün düzü, özüm de heç vaxt limonluğu görmemişem. Kiide (Yaponiyada şeher) olanda bir defe yamacda naringi ağacları ile maraqlanmışam. Aylı payız gecelerinde, hetta Osakadan (Yaponiyada şeher) da çoxları onlara tamaşa etmeye gelerdiler. Ay işığında naringiler bataqlıq meşeline - esl nağılvari ateş denizine benzeyirdiler. Limonlar naringiye nisbeten işıqlıdırlar, onların rengi adamda heraret duyğusu qaldırır… Heraretli sarı meşeller… Eger bu hissleri sehnede vermek mümkün olsaydı...

- Aha.

- Sene maraqlı deyil? Çetin ki, indi men işıqlı, cenub koloritli pyes yaza bilem. Önce şöhret qazanmaq, meşhurlaşmaq lazımdır.

- Ne üçün bütün adamlar mütleq şöhret qazanmalıdırlar?

- Ona göre ki, başqa cür yaşaya

[1] 2 3 4 >>