Eduard Limonovun hekayesini teqdim edir.
Oxşar

Poçt qutusunda paket. Gönderenin ünvanı ise beledir - Amerika dini teşkilatı. Paketi çıxarıb elimde fırladıram ve başa düşe bilmirem ki, onlar menim ünvanımı haradan götürübler, bu paketin mene ne aidiyyatı var. Paketi açdım, içinde bir kitab vardı.

Rus dilinde İncil idi, kiçik formada idi, yeqin ki, cib üçün nezerde tutulmuşdu. Allah kelamını yayanların ünvanımı ve soyadımı zarafatcıl dostumdan alıb tesadüf neticesinde meni tapdıqlarını qet etdim, buna baxmayaraq İncili vereqledim. Ve titul vereqinde Con adıyla imzalanmış aşağıdakı yazını görüb teeccüblendim: “Ezizim Edvarda, bizim görüşümüz barede xatire, ekiz tayından geleceye ümidlerle”.

Bundan sonra derhal onu xatırladım. Menim oxşarım. Müqeddes Con. O, meni öz dinine döndereceyini ved etmişdi, budur, indi sözünün üstünde durur. Unutmamışdım. İnadcıl Con ata. Dostum bizim görüşümüzü Nyu-Yorkda teşkil elemişdi. “Seni maraqlı bir adamla tanış elemek isteyirem,- Stiv dedi ve sual dolu nezerlerini üzüme zilledi.

Aydındır ki, menim reaksiyamı önceden bildiyinden tez de elave eledi: - Qorxma, bu darıxdırıcı olmayacaq. İnan. Bazar günü bize gel, o da gelecek. Sonra birlikde çıxıb nahar ederik”.

Men insanları sevmirem. Yeni kütlevi insanları xoşlamıram ve hesab edirem ki, kütlevi kişi kütlevi qadından daha beterdir. Heç olmasa kütlevi qadını ellemek ve eşmek olar. Lakin evvela, Stivin zövqüne inanıram, o, meni pis tanımır, bilir ki, normal adamlar menimçün darıxdırıcıdırlar, eger devet edirse, demeli, mene tünd, istiotlanmış şexsiyyet hazırlanıb.

İkincisi, eger bu nüsxe maraqsız olsa bele, ilk kitabımın çapına ve bu kitabın redaktoru olduğuna göre men Stive borcluyam. Çıxılmaz veziyyet yaransa, bir neçe saat itireceyem. Ne etmek olar.

Avqust ayında bazar günü Stivin Sent-Markda yerleşen menziline düz vaxtında yetişdim. Düzdür, gecikmeye çalışsam da, birinci men geldim. Aşağıdakı menzilin qapısında avtomatik qıfıl ara vermeden zeng çalırdı.

Yeqin

[1] 2 3 ... 8 >>