işıqlı cehetler qalmışdı.

Melum oldu ki, o, peşekar ruhanidir, Vaşinqtonda moizeler oxuyur ve D. S. imzasıyla radioda çıxış edir. “Niye de olmasın? - fikirleşdim, - sakit Con ata. Göresen yazıçı Limonov da bu qeder sakit ve tox görünür?”

Onu da düşünürdüm ki, göresen menim üzümde hamıdan gizli saxladığım ehtirasım, günahım oxunurmu, bilinirmi ki, men yenice başlayan sadistem? Buradaca oxucuya demek lazımdır ki, derhal yazıçı Limonovu önlüyü al qana bulaşmış halda elinde kelbetin Nyu-Yorkun qaranlıq binalarında öz qurbanına işgence veren adam kimi tesevvür etmesinler.

Men seksual oyunda yalnız oxucu kimi veziyyete hakim olmağı nezerde tuturam. Şallaqla bir-iki defe ordan, burdan şappıldatmaq, deri qandal, vessalam. Onun üzüne baxıb fikirleşdim ki, bizim üzümüzde şerefli sadistler cergesine qoşulmağımızı nişan veren heç bir elamet sezilmir. Xeyir, biz ser Stefan kimi deyilik.

Men karıxdığımı hiss etdim. Sifetlerimizin oxşarlığı günahlarımızın da eyni olduğuna delalet elemir. Stivin menziline qayıtdıq ve müqeddes Conun fotoaparatını götürerek yene de Sent-Mark küçesine geldik. Şekil çekmekde naşı olan Stiv bizim bir neçe şeklimizi çekdi. Sen deme, Con ata kitablarımdan birini oxuyubmuş, ona göre menimle maraqlanır, fotoşeklimi yadigar saxlamaq isteyirdi. Stiv şekil çekmeyi bacarmadığından bu iş bir xeyli uzandı.

Fotoseansın sonunda Stiv getdi, onun yanına meşuqu gelmeliydi ve men Con atayla tek qalmalı oldum. Soruşdum ki, o hansı terefe gedir? Cavab verdi ki, bu gün onun heç bir işi yoxdur ve o, Qrinviç Vilec küçesi boyu gezişmek isteyir. Menim de heç bir işim yox idi, ancaq qetiyyen onunla bir yerde olmaq istemirdim.

Biz menasız şeyler haqqında danışaraq gezişirdik. O dedi: “kitabdan melum olur ki, Nyu-Yorku yaxşı tanıyırsınız, yeqin xırda döngelere de yaxşı beledsiniz, mene qeyri-adi nese göstermek istemezdinizmi?” Ona dedim ki, düzdür, men bu şeheri yaxşı tanıyıram, amma mende şehere qarşı heç bir maraq qalmayıb, ona göre de nese göstermeye

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>