hevesim yoxdur.
O şeir yazmağından danışdı. “38 yaşıma qeder bir neçe şeir yaza bilmişem” dedi. Men ona Kavafinin bütün ömrü boyu balaca bir kitab yazmasına baxmayaraq, yeni dövrün neheng şairlerinden biri hesab edilmesini xatırladaraq teselli verdim. Con ata tebessümle dedi: “Axı men Kavafi deyilem”.
Rastımıza çıxan birinci dayanacaqda ondan canımı qurtara bilerdim, lakin nedense şeherin qurtaracağına teref getmeye başladım. İsti olduğundan eynimdeki köyneyi çıxardım ve qurşaqdan yuxarı çılpaq halda müqeddes ata ile birge addımladım. O, dedi ki, menim gözel bedenim var.
Onun bu sözleri diqqetimi çekdi. Sözlerinden kübarlıq duyulurdu. Bir de nese… Stiv homoseksualist idi. Conun da homoseksualist olmasında qeribe heç bir şey görmürdüm. Lakin müqeddes Con? Maraqlıydı.
Pensilvaniya küçesinde ondan ayrılıb Kolombus küçesine, evinde yaşadığım dostumgile getmeye hazırlaşırdım. Amma getmedim ve biz şeir barede danışmağa başladıq. Men bir neçe şeirimi ona oxudum, Con beyenmedi.
Men ona baxa-baxa fikirleşirdim ki, Allahın keşişi homoseksualistdir? Qerara geldim ki, neyin bahasına olursa-olsun, onu etiraf etmeye mecbur edeceyem. 59-cu küçeye çatanda ona teklif etdim ki, belke nese içek? Pive, pive içek!
Ömrüm boyu kasıb yaşadığıma göre hemişe ucuz eylencelere üstünlük verirem. Marketden ucuz pive alaraq skamyalardan birinde oturmaq istedim, lakin açıq mağaza tapa bilmedik. Con ata bara getmeyimizi teklif etdi ve dedi ki, narahat olmayım, hesabı özü ödeyecek. Ok.
Nehayet, biz Linkoln merkezi ile üzbeüz Brodveyde, camaatın sıx olduğu, işgüzar homoseksualistlerin son bir neçe ilde tikdirdikleri barlardan birinde oturduq. Xoşagelen, şimpanzeye benzeyen ofisiant oğlan bize yaxınlaşıb Con atayla meni qardaşa oxşatdı. Biz bir-birimizin üzüne baxaraq gülümsedik ve onun gümanını tesdiqledik. Belece, qardaş olduq, qardaşlar “Ginnes” pivesi sifariş etdiler.
Gece saat birde üçüncü “Ginnes”i sifariş edende biz hele de poeziyadan danışırdıq. Birden onun gözünün
»Oxu zalına keç