saldı, portmanatından bir yeniyetmenin polaroid fotoşeklini mene uzatdı. “Gözel oğlandır” - yazıçı Limonov terifledi. - “Çox, - Con nezaketle tesdiqledi, - onun atası fehledir.

Onlar heç vaxt bilmediler ki, men uşaqla hansı münasibetdeyem. Anası indiyedek mene minnetdarlıq mektubları yazır. Men heqiqeten onu küçeden yığışdırdım ve adam eledim” - Con günahkarcasına gülümseyir. “Keçen ile qeder onun universitetde tehsil haqlarını ödeyirdim. - Con ah çekdi. - İndi onun nişanlısı var. Teessüf ki, o meni heç vaxt sevmedi. O, menden utanırdı.”

Men Cona terefkeşlik elemek isteyirem. Adeten, sevenler insanabenzer gözel eclaflardır. Con ise men idim, menim oxşarım. Şeklini elimde tutduğum oğlana qarşı mende nifret hissi oyandı. “Yaraşıqlı fersiz!”-men qezeble fikirleşdim. Biz Conla çirkin olsaq da geniş qelbliyik.

Con Viktoru terifleyib göylere qaldırır, onun bedeni haqqında nezaketle danışır, menim ise bütün tesevvürlerim alt-üst olur. Con menim nezerimde birden-bire vurulmuş xeyalpervere çevrilir. Onun qarasaçlı Viktorusa insafsızcasına hediyye qoparan eclaf kimi qarşımda dayanır. Çünki esl insan, lap on yaşı olsa bele, kiminle istese, yataqda kef çeke biler, lakin öz bedenini satmamaq şertile… Qancıq Viktor...

Men oxşarımla hemrey oluram. İndi o, xoşuma gelir. Her halda onun faciesi var, sirri var, ezab menbeyi var.

“Men iki heyat yaşayıram, - o, ah çekerek deyir, - ve bundan dehşetli derecede yoruluram. Radioda psevdonimle çıxış edirem. Allah elemesin, kimse meni tanıyar, qiyamet qopar! Vaşinqtona köçenden bu şeherde mehebbet elaqeleri qurmağı özüme qadağan elemişem. Bu iş üçün Nyu-Yorka gelirem, burda meni heç kim tanımır. Men sizden ferqli olaraq, özümü cazibedar saymıram, buna göre de mehebbeti pulla alıram. Sevişmeye göre pul verirem.”

“Göresen o niye bele düşünür ki, men özümü cazibedar hesab edirem?” deye fikirleşdim. - Men de sevgini alıram,-gülümseyerek deyirem,- menim partnyorlarım yatağa ekser hallarda ona göre girirler ki, men yazıçıyam.

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>