Men mehebbeti psixoloji valyuta ile alıram. Con ata, eger men yazıçı Edvard yox, sadece Edvard olsaydım, onda menim yatağım sehra kimi boş olardı”.
O, meni anlayır, gülümsünür ve biz derinden nefes çekirik. “Sizin fiquranız menimkinden yaxşıdır, ezelelisiniz, qarnınız da yoxdur” - o, paxıllıqla deyir.
“He, - men razılaşıram, - ancaq üzümüz...”
“Düzdür, bir de eyneyimiz...” - Con ata tesdiqleyir.
“Men çox içirem. Bu, edebiyyatçıların peşe xesteliyidir” - men deyirem.
Biz “Ginnes”imizi içirik. Artıq gece saat ikidir ve kafe yavaş-yavaş boşalır. Ofisiantlar stulları çevirib stolların üstüne yığırlar. Con ata pivelerin pulunu verir.
“Menimle getmek isteyirsiniz?” - birden o, soruşur. Müqeddes ata serxoş idi, lakin bu pis deyildi, ondakı keşiş ciddiliyinden eser-elamet qalmamışdı. “Menimle birlikde “Sennik”e getmek isteyirsiniz?” - o, davam edir. Ve aydınlaşır. - “Bu, sekkizinci avenyuda olan bardır, oğlanları orda tapıram, eliaçığam, sexavetliyem, onlar menim yatağıma hevesle gelirler… Sonra biz otele, menim nömreme gederik.”
Onun sesinde intim qetiyyetsizlik hiss olunurdu. Bu sözde çox mena ola bilerdi. Bir, yaxud iki oğlan götürüb otele getmek - bu bir variant. İkinci variant: men onunla otele gedirem ve orada seksle meşğul oluruq… Lakin ikinci variantın ehtimalı azdır. O, pedofildir, men ise saç-saqqalı ağarmış qoca kişiyem. Belke xuliqanlıq etmek isteyir? Onun üzüne güzgüye baxdığım kimi baxıram. Öz sifetimde olan insanla sevişmek?
Men getmedim. Biz bir-birimizin elini sıxıb ayrıldıq. Gece gözel Viktor yuxuma girdi, o, beysbol ağacıyla Con atanın başına vururdu. Con ata çılpaq idi ve onun cinsi orqanı menimki idi.
»Oxu zalına keç