Herman Hessenin essesini teqdim edir.
Mektub

Hörmetli cenab Golke...

Ressam tuşu ile yazdığınız deyerli mektubunuza göre Size minnetdaram. Sizin etüdleriniz menim xoşuma gelirdi, onların her biri mene yaxın idi ve meni sevindirirdi.

Dünya tarixi, herb, her şeyin menalı ve ya menasız olması barede Sizin düşünceleriniz menim öz düşüncelerime daha yaxındır. Bizim fikirlerimiz çox oxşardır. Lakin heyatdakı davranış üçün esas olan bizim fikirlerimiz yox, bizim imanımızdır.

Men heç bir dini ehkamlara inanmıram. İnsanları yaradıb ve onlara daş baltalardan tutmuş nüve silahınadek müxtelif vasitelerle bir-birilerini qıraraq, bununla fexr etmeye imkan veren bir tanrıya inanmıram. Bu qanlı dünya tarixinin üstünde yükselmiş göydeki hökmdarın bizi çox gözel, xoşniyyetli meqsedle yaradan bir tanrıya men inanmıram. Buna baxmayaraq, mende hissiyata çevrilmiş bir inam var.

İnsanın xoşxasiyyetli, alicenab, sülhsever ve fedakar olması barede bir neticeye gelmek çetindir. Lakin men qeti eminem ki, bele imkan var ve normal şeraitde bu imkan boy vererek çiçeklene biler. Budda, Sokrat, İsa kimi dühalar, hindlilerin, çinlilerin, yehudilerin müqeddes kitabları ve incesenet aleminde insan ruhunun yüksek derecesine ucalan yaradıcılıq menim bu eminliyime esas verir. Müqeddeslerin simaları, Monteverdi, Bax, Bethovenin musiqisinden bir parça, Rojye, Qvardi ve Renuarın resmlerinden bir hisse kifayetdir ki, bütün müharibeler ve işgenceler evezine mükafatlandırılaq, bizim daxilimizde başqa – xoşbext bir alem açılsın. Hetta ona göre ki, incesenetle ifade, güc vasitelerinden ferqli olaraq, minilliklerden gelib çıxır, o daha dayanıqlı ve etibarlıdır.

Biz zorakılığa inanmayanlar ve ondan uzaq duranlar etiraf etmeye mecburuq ki, heç bir proses getmir ve dünyanı hemişeki kimi karyeristler, hakimiyyetsevenler ve zülmkarlar idare edirler, bunların hamısını bir deqiq ifadeye çevirsek, onu felaket adlandırmaq olar. Biz bezen qezebli, bezen ümidsiz halda dövletçilik ve zorakılıq

[1] 2 >>