sisteminin ehatesinde ömür sürürük (Siz bunu Stalinqradda hiss etdiniz). Biz qelbimizin uçuşları üçün sülh, gözellik, azadlıq hesretini çekerek, bezen arzulayırıq ki, bu dehşetli atom silahları onları istehsal edenlerden daha tez partlasın. Lakin bu qezebimize baxmayaraq, biz bu vehşi arzularımızı daxilimizde boğuruq. Biz hiss edirik ki, zorakılığa zorakılıqla cavab vermek qadağandır. Bizim qezebimiz ve bu nalayiq isteklerimiz bize gösterir ki, insan aleminde şer ve xeyir qarışıqdır. Şer ancaq karyeristler ve zülmkarların daxilinde deyil, bizim – özünü özünü sülhsever ve xeyirxah sayan insanların daxilinde de yerini alır. Sübhe yoxdur ki, bizim qezebimiz “haqlıdır”. O haqlıdır. Lakin o herden mecbur edir ki, biz dövletçiliye nifret edenler bu intizamsızlığa son qoyub, onu nizama salmaq üçün bezen özümüz dövletçiliyi arzu edek. Bu heyecanımızdan utanaraq, biz ondan hemişelik qurtula bilmirik. Dünyadakı herb ve şerde bizim de payımız var. Ve bu halları her defe derk ederken bize aydın olur ki, dünyanı şeytanlar idare edir. Aydın olur ki, onlar bele bednam hallara qezebden yox, hansısa kor-koranelik ve ya tesadüf neticesinde yol verirler.

Bu ziddiyyetler mentiqi yolla hell olunmur. Şer dünyada, bizim daxilimizde mövcuddur, o, heyatımızla sıx bağlıdır. Lakin buna baxmayaraq, biz beşeriyyetin şen ve gözel anlarını duyurduq. Onlar bizi teselliverici şekilde sakitleşdirib, bize ümid besleyerek, bizi xoşbext olmağa çağırır ve biz sülhseverler bunu yaxşı anlayaraq, emin edirik ki, başqalarının daxilinde de bele hal mövcuddur. Biri-birimize uyğunlaşdırıb, mehebbet içinde yaşamaq üçün bir ehtimal var.

<< 1 [2]