"Getmekle gedilmirmiş... Getmekle getmiş ola bilmezsen; könlün qalar, ağlın qalar, xatirelerin qalar..." Zamanla xatıreler silinmese de, her şey deyişir, ele zamanın özü deyişir her gün. Men de yaşadım, ve yaşadıqca her şeyin deyişdiyini hiss etdim. Belke de deyişmek mecburiyyetinde olduğunu hiss etdim.
Küleyin istiqametinin deyişmesi, artıq heyata qarşı üsyan etmeden sakitce onun gösterdiyine baş eymesini hiss etdim. Dalğalar da çox deyişib, daha çırpılmırlar qalalara, daşlara. Saatlarla baxdığım o sahil, o daş qırıntıları. Dalğaların ayağıma toxunuşu da onlarla birge yox oldu.
Böyüdüyüm otaqlara, divarlara toxunduqca yadlığımı, yoxluğumu hiss edirem bu yerlerde. Burda yaşanan bütün duyğular deyişdi zamanla. Uşaq iken daha ferqli görünürdü bu mekanlar, lakin her şeyin öhdesinden gelmek üçün böyümeli olduğumu hiss etdiyim andan çox yadlaşdı her şey burada. Acılarımı boş divarlara yazdım..Soyuq ve qaranlıq divarlara.
Baxışlar çox deyişibdi sevgili dostum, gülüşler çox deyişibdi. Artıq her bir baxışın, gülümsemenin altında başqa niyyetler, gizli olan sözler vardır. Xeyallarla, xatirelerle dolu idi yaşamımız...Lakin bütün arzular silinib atıldı bir kenara, heyata dair bütün istekler deyişdi çünki.
Ağrılar, acılar deyişdi. Yıxılardıq ve her yıxıldıqda elimizden tutub qaldırardılar, üstümüzün çirkini temizlerdiler. İndi o çirkler de deyişdi, çirklenen daha geyimin deyil, heyatındı. Böyümek… Onun da bir derd olduğunu böyüyende anladım. Üzüldüm... susdum ve sadece susdum... Her bir gelen günle birge yox olan deyerlerimi ağladım. Sonsuzluqda batıb qaldım. Semalarda axtardım cavablarımı...
Sevgiler de çox deyişdi. Bütün hislerden ali idi aileye sevgi, tükenmezmiş heç bir zaman, temennasız sürecekmiş heyatımız boyu. Her an elimizi uzatdıqda duyacaqdıq bu sevgini...amma sen deme bütün hisler keçiciymiş. Saxtalanmış o sevgiler, artıq yerini başqa hisler tutmuş. Etdiyin her bir sehv aparırmış o sevgini, o saflığı. Mesum baxışların yerini kin tutmuş artıq... Daha o sevgini
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç