Dünen heç bir şey yoxken birden qerar almış üreyim, yorğun sevdamın baş hekiminden; tezminatım sus, hediyyesi sensizlik.. Gedirem, sevdamı aldım sol yanıma.
Meni aid olmadığım üreklerde axtarma, ünvanım yalnızlar küçesi.
Ağrısı ayrılıqla biten eşq üreklerde sancı gözlerde yaş yaradar! Xatırlayıram ayrıldığımız günü...
"Tekrar görüşerik" demişdin xatırladınmı? Men tekliyi geyindim kütleler içinde... Mövsüm bahar, zaman ayrılığa nizamlı. Ürekler çiçek çiçek sevgilere açarken men bilirdim ki sen artıq olmayacaqdın kainatımda!
Getdim! Üreyim sende qaldı, bax cesaretin varsa zümrüd gözlerine! Getdim heç düşünmezken ayrılığı... Birden bir zelzele oldu içimin kainatında, menden başqa sarsılan olmadı.
Amma niye her kes mene baxırdı, o an mena vere bilmediyim boşluqda itirdim özümü.
Cereyana qapılan üreyim qan daşımırdı beynime, ne oldu anlaya bilmedim?
Artıq men de bilirdim; sevmekden qorxan insanların, severem ümidiyle sevgiye yaxınlaşan ve qorxub qaçan qorxaqlardansan. Qorxaqsan!
Eslinde gelmeyecekdin yeqin yolunu azdın.. Çaşdın.
Bir az evvel gözlerimden düşdün damla damla...
Üzr isteyirem, üreyinin ayaqlarını sürüşdürmek istemezdim.
Seninle paylaşmaq istediyim çox şey vardı, en çox xoşbextlikden yanaydı.
Bu sevdaya gecikdim ayrılıq mene düşdü.
Seni sevdim, qürurumu itirdim..
Sevgim yerlere düşdü, xahiş edirem basmayın!
Seven kin tuta bilmez üreyinde, bağışladım seni; sen de bağışladınmı özünü? Bilmirem.
Çetin oldu üreyimin feryadını dindirmek. Men seni xatire olsun deye sevmedim ki!
Ve seni heç ağlatmadım, heç aldatmadım gözümle bele inan!
Çox evveller soruşduğum sual geldi ağılıma birden: Esrlere saxlanmış sevgi vaxtsızlıqda iten sevgileri geri getirermi? O zaman ölüm qorxunun yalnız izi ola biler.
Sevgide ziqzaq çeke bilmezsen ölümler de daxil...
Ölüm desem çıxma, sevgi desem çıx dedim, çıxmadın... Sevgi öldü!
Ela idi tesekkurler.
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç
