Qoderzi Çoxelinin hekayesini teqdim edir.
Yaddaş çayı
En evvel onu kendin uşaqları gördüler. O, bir elindeki çeliye söykene-söykene, o biri elindese meyve tinkleri tutub gelirdi. Ayağının biri dizden aşağı kesilmişdi, onu taxta ayaq evez eleyirdi. Uşaqları görende, el eleyib, yanına çağırdı:
- Ay cocuqlar, bura gelin görüm!
Uşaqlar yaxınlaşdılar:
- Sizin kendinizde meyve tingleri isteyen olmazmı?
- Hansı meyvenindi!
- Armud tingleri var, ele bir növüdü ki, ağzındaca eriyir, di, tez olun, isteyen varsa, burdayam, - deyib, kişi ordaca daşınüstünde oturdu. Xeber elemek üçün uşaqları heresi bir terefe qaçdı.
Kişi ise oturub, sellofana bükülmüş armud tinglerini bir-bir açır, onları qadınlar ilk övladlarını soyuqdeymeden qoruyan sayaq ele sığallayırdı ki… Hamısını bir-bir yere serdiyi cındırın üstüne düzüb, sanki öyüd verirmiş kimi danışırdı:
- Di, özün bilersen, meni utandırma, artıq böyüyübsen, özünü esl kişi kimi aparmalısan. Düzdü, buralarda qış soyuq keçir, amma heç ne olmaz, öyreşib, daha çetinlik çekmezsiniz. Evezindese buranın torpağı qüvvetlidi. Seni yere basdıranda, birden çox su içme ha!
- Senin canın ise bir az zeifdi. Taki berkimemiş heç vaxt çox mehsul verme.
- He, sen neterisen, ay decel, meni buranın camaatının içinde utandırma ha, eşidirsenmi? Özün bilirsen, bu dağ camaatı birteher olurlar.
- Sen niye bükülübsen, olmaya qorxursan, hay? Heç fikir çekme, özüm tez-tez gelib, yoxlayacağam, yoxsa onlarınümidine ha qoymayacağam. Payızda hamınız çalışın ki, yarpaqlarınızı tez tökesiniz, yoxsa bura ele qar yağır ki…
Yarpaqlarınıza yağdımı, allah göstermesin!
- Bıy, bir buna bax, yoxsa qurumağa indiden başlayıbsan, di tez ol, kökünü aç, görüm! Bax bele, bele yaxşı deyilmi, ay sağ olmuş, hay? Qoçaq ol, yox-sa…
- Sen de beri başdan küsmeyin başını burax, yaxın gel. Hele sene bele bu-daqlar lazım deyil. Burda yatan ayılar olur.
Çalış, qol-budaq atanacan boyunu uzat, sonra yoğunla. Onda ne ayı güc gelecek sene, ne de
»Oxu zalına keç