Ermilo Abreu Qomesin essesini teqdim edir.
Şairlerin ecdadı

Böyük insan telefatı ile neticelenen dehşetli müharibeden sonra Yer üzünde kişilerin sayının azalması tebii ki, qadınların çoxalma tehlükesini artırırdı. Bunu gören Yupiter (Qedim Roma Allahı) kişilerin sayını artırmaq fikrine düşdü. Teyin edilen gün kişiler arasından en yaxşı namizedler ayrılaraq, Yer üzünde onlara hevale olunacaq tapşırıqları heyata keçirmek üçün hazır dayandılar. Yupiter Yere gedecek kişilere, “düzlen!”, - emri verdikden sonra onlardan en gombuluna yaxınlaşıb: “sen rahib olacaqsan!”, - dedi. Aralarındakı lopabığ bir kişiye, “sen general”, ucaboylu diger birine, “sense alverçi olacaqsan, en pis halda oğru da ola bilersen!”, - dedi.

Artıq hava qaralanda teyinat gününü başa vuran Yupiter dincelmek arzusunda olsa da yarımçıq qalan bezi nüansları tamamlamadan istirahete getmek istemirdi. Ona göre de Apollonu (Yupiterin oğlu) çağırmaq üçün emr verdi. Meleklerden biri uçaraq Apollonu axtarmağa getdi ve onu hemişe olduğu kimi saçlarına qızılgül çelengleri düzen Meleklerle (İncesenet ve elm himayeçileri) eylendiyi yerde tapdı. Melek Yupiterin sifarişini çatdırdıqdan sonra dayanıb ondan cavab gözledikde, Apollon könülsüz halda, “Allaha çatdır ki, bu saat gelirem”, - dedi. O, söz verdiyi kimi vaxtında, özü de göreceyi işin ağırlığı sanki qabaqcadan yorubmuş kimi esneye-esneye geldi. Atasının qezebine düçar olmamaq üçün onun emrini yerine yetirmekden başqa çaresi yox idi. Apollon seçilmiş kişilerle üz-üze dayanaraq, yorğun baxışlarla: “şair olmaq isteyenler ireli!”, - emrini verdi. Söz serrafları öz yerlerinde dayanıb ulduzları seyr etdikleri halda, bütün kütbeyinler bir addım qabağa çıxdılar. Bunu gören Apollon şübhe dolu nezerlerle saqqalını qaşıyaraq: “yaxşı, eybi yoxdur, siz hamınız Yere hevale edilen vezifeleri icra etmek üçün gönderilirsiniz!”, - deye tapşırdı.

Gözlenilen bütün ağır neticeler baş verdi. Kütbeyin şairler ecaib, menasız şeirler yazdılar. Özleri üçün şairler mektebi

[1] 2 >>