Quyusunun yatağını arıtlamalıyıq.

Kendçiler bir az çek-çevir elediler, sonra yığışıb kendin suvarmaçılar birliyini yaratdılar. Adını da qoydular “Alfa ile Omeqa”, bu da ondan yana idi, ad tapmaq üçün çox da baş sındırmayıb, şeherden getirilen düzüyde bele birlikleri qurmaq üçün örnek olaraq gösterilmiş adı götürdüler.

Kendçiler ha baş çatladırdılar, bu “Alfa ile Omeqanın” ne demek olduğunu tapa bilmirdiler.
-Tutalım, emeye qatlaşıb, çayırlıqda lap qurşağacan derinliyinde arxlar qazdıq,- kendçiler deyinmeye başladılar,- özümüz de bilmirik bu Alfiya nemenedir. Olmadı ele, oldu bele, birden bu sözlerle neyese yasaq qoyulub, biz de bilmezlikden onu pozuruq, sonra da yuxarıdan gelib desinler, niye bele elemisiniz, gel indi bunun altını çek.

Jmıx yene durub şehere getdi, görsün bu sözler ne demekdir. Öyrenib qayıtdı, sen deme bu: “Başlanğıc ile Son” demek imiş.

- Neyin başlanğıcı, neyin sonu?–belli deyil,–qojevliler bir az deyinib, sonra hamısı düzeye qol çekdiler, başladılar yeri qazımağa, çayırlığı qazmaq üçün indiler ilin en uyğun çağı idi.
Çayırlığın torpağını qazmaq çox ağır iş imiş: deyesen Yer yumrusu yaranan günden indiyecen, bu yerler bir yol da olsun qazılmamışdı.

Jmıx bir yandan görülen işlere başçılıq eleyirdi, o biri yandan çayın elçatan yerlerini qazıyır, onu kötüklerden, ağac budaqlarından arıdır, suyun axarına yol açırdı.

Günlerin birinde şeherden texnilk gelib çıxdı, bataqlığı ölçüb kağız üzerinde nese qaraladı, sonra çekdiyi bu planı Jmıxa verib getdi. Düz iki il qojevliler bataqlıqla, Meşe Quyusu ile elleşib vuruşdular. Elli hektardan çox yerde arxlar qazdılar, çayın yatağını da on-oniki kilometrecen arıtladılar.

Texnik nece demişdise, ele de oldu, cayırlıq qurudu, bataqlıq çekilib getdi.

Qabaqlar qayıqla gücle üzüb getmek olan yerlere indi araba ile getmek olurdu, torpaq en ağır yüklü arabanın altında da duruş getirir, çökmürdü.

Üçüncü il çayırlığı xışla sürdüler. Atlar yorulub elden düşmüşdüler: torpağı kökü çox derine

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>