Provansedı yeter ki, esrarengiz tepeleri, duz küleyini anlayasan: bütün işler hele qarşıdadır.Yeniden biz odu ixtira etmeye, senetkarlığı ucaltmağa mecburuq, bedenin aclığını bu yolla sakitleşdirmek mümkündür. Attika, azadlıq ve üzüm tenekleri, ruhun qidası-bütün bunlar sonra. Bize demek qalır ki: “Heç vaxt onlar artıq olmayacaq, ya da onları heç kim tanımayacaq” - her yola el atmaq lazımdır ki, heç olmasa başqaları çaresiz qalmasın. Kime derk etmek ağrılı gelir, ve kim keder hiss etmeden bunu anlamağa çalışır, bizler çox erken yoxsa tamam gec gelmişik? Süpürgeotunu ekmeye birce imkan olacaqmı?

Texmin var ki, bu suala prometey ne cavab verecek.Beli, eslinde o çoxdan cavab deyib: “Tam başqa ve maraqlı gelecek-ölüm haqda söz verirem, eger sizin qabiliyyetniz çatsa, hüner ve güc öz elleri ile onun öhdesinden gelecek.” Bax, xilas öz elimizdedirse, esrin sualına cavab verirem men:”Beli”, insanlar var ki, bu düşünce gücünü ve aydın merdliyini o insanlarda hiss edirem.”Edalet uğrunda, eziz anam-Prometey hayqırır- sen, menim iztirablarımın şahidisen!” Hermes qehremana istehzayla gülür: “Teeccüb edirem, nece öncegören siz peyğebmerlik edib seni işgence gözlediyini bilmedin”. ”Bunu bilirdim” - cavablandırdı asi. Haqqında danışdığım insanlar hem de edalet uşaqlarıdır. Onlar ümumi iztirablardan ve onun haradan geldiyini bile-bile eziyyet çekir. Onlar aydın bilirler, kor edalet mümkün deyil, tarixin gözü yumuludur, bele alınırki, onun mehkemesini inkar etmek ve mümkün qeder düşünce mehkemesi ile evez etmek lazımdır. Ve son, burdaca bizim esrimize yeniden Prometey gelir.

Mifler yalnız özleri üçün yaşamır. Onlar gözleyir ki, niz onlara can ve qana getirek. Heç olmasa birce insan yer üzünde onların çağırışına hay versin - ve onlar bizi özlerinin bitmez-tükenmez meyve şireleri ile doydurur. Bizim işimiz-onları qoruyub saxlamaqdır, ele etmek ki, onların yuxusu ebedi yuxuya çevrilmesin, dirilme imkanı olsun.Ve üstelik, onun uşaqlarını, onların cismini ve ruhunu xilas etmek

<< 1 2 [3] 4 >>