Çingiz Abdullayevin hekayesini teqdim edir.
Bir toy ehvalatı

Keçen esrin ortalarında heç Bakıda olmusunuz?

Demek, siz bu cenub şeherinde daimi karnaval mühitinin hökm sürdüyünü hiss ede bilmemisiniz.

Şeherin en gözel xanımları ad ile tanınardı, onların şeherde her gezintisi yerli ehalinin diqqetini celb eder, böyük heyrete ve vecde sebeb olardı.

Bakı evlerinde baş tutan her hansı meclisde Bakı lehcesi ve Azerbaycan sözleri qarışdırılmış rus diliyle danışan müxtelif xalqların nümayendeleri ile tez-tez qarşılaşmaq mümkün idi.

Bele ki, azerbaycanlılar, gürcüler, ruslar, yehudiler, lezgiler, tatarlar, ermeniler eyni dile ve eyni teleffüz terzine malik idiler, buna göre de çox vaxt onları bir-birinden ayırmaq xeyli çetin idi.

Pencereler açılarken qadınların gur,uca seslerinin sedası her terefe yayılırdı.

Bakının “Torqovıy” adlanan küçesinde ise tesevvür edilmez “pijonlar” yürüyürdüler.

Avropanın diger iri şeherleri ile müqayisede Bakıda en yaxşı neylon köynek ve uzunboğazların, rengbereng jaket ve ağlasığmaz çantaların peyda olması heç de uzun çekmezdi.

Burda heyatı hedsiz sevir, ondan hezz almağı da bacarırdılar.

Sanki tebiet özü deniz kenarında yerleşen bu son derece gözel şeherin sakinlerine iltifat etmişdi. Bakı deniz kenarında yerleşen yegane paytaxt şeher idi.

Riqa Baltik körfezine çıxırdı, diger şeherlerin ise yalnız çayları var idi.

Belke deniz insanların xasiyyetine de necese tesir elemişdi? İnsanları daha temkinli ve sakit eden böyük su kütlesi ve yod qoxusu.

Qurunun altıda bir hissesini teşkil eden bu böyük ölkede sadece iki benzer cenub şeheri vardı: qızmar güneş, deniz, gülüş, xoşbextlik, çaxır, gözel musiqi, füsunkar, cazibeli qadınlar ve yaraşıqlı kişiler bir-biri ile qarışıb tekrar olunmaz aheng yaradaraq fövqelade çoxseslilik yaratmışdı.

Bu hadise Bakıda 40-cı illerin axırlarında baş vermişdi. Beşeriyyet tarixinde baş vermiş en dehşetli müharibe başa çatmışdı. Göz önünde vahimeli bir sehne

[1] 2 3 ... 9 >>