rus kilsesiyle üzbeüz?

O, başıyla tesdiq eledi.

- Yaxşı, onda, - dedim, sizin adınız Xorxe Luis Borxesdi. Biz Kembric şeherinde, 1969-cu ildeyik.

- Yox, - o, bir qeder uzaq olan öz sesimle cavab verdi. İki-üç deqiqe keçenden sonra inamla dillendi:

- Yox, men burda, Cenevredeyem, Ronanın bir neçe metrliyinde skamyada otururam. En qeribesi budu ki, bir-birimize çox oxşayırıq, bununla bele, menden xeyli böyüksünüz, başınız da ağarıb.

Ona cavab verirem:

- Sene sübut eleye bilerem ki, yalan danışmıram. Men yalnız evdekilerin bildikleri şeyler barede danışa bilerem. Bizde babamızın babasının Perudan getirdiyi burma uzun ayaqlı gümüş mate var. Senin otağının kitab refinde kitablar iki cerge yığılıblar. Orda Leynin qravürlerle, her fesilden sonra xırda şriftlerden ibaret şerhlerle «Min bir gece»nin üç cildi, Kişerin latın lüğeti, latın dilinde, Qordonun tercümesinde Tasitin «Almaniya»sı, Qarnye neşriyyatının «Don Kixot»u, müellifin ithafıyla Rivera İndartenin «Qanlı teatr»ı, Karleylin «Sartor Resartus»u, Amelinin bioqrafiyası, o biri cildlerin arxasında gizledilmiş, cırıq-cırıq olmuş Balkan xalqlarının seksual adetleri haqqında kitab. Men Plas Dyüburda birinci qatdakı toranlığı da unutmamışam.

- Dyüfur, - o, düzeliş verdi.

- Yaxşı. Qoy Dyüfur olsun, amma inandın?

- Yox, - cavab verdi. - Bütün bunlar sübut deyil. Eger sizi yuxuda görüremse, men bilenleri bilmelisiniz.

İrad yerindeydi. Cavab verdim.

- Eger bu seher de, bu görüş de yalnız yuxudusa, her birimiz mehz özünün yatdığını, xeyal alemine cumduğunu fikirleşende haqlıyıq. Belke oyanacağıq, belke de yox. Amma bir şey bilirem - biz Yer küresini, yaşadığımızı, baxdığımızı, nefes aldığımızı qebul elediyimiz kimi, bu yuxunu da gerçeklik kimi qebul elemeliyik.

- Bes birden yuxu uzun sürse, - o, narahatlıqla dillendi.

Onu ve özümü sakitleşdirmek üçün müeyyen ötkemlikle dedim:

- Ne olsun? Menim yuxum artıq yetmiş ildi davam eleyir, çünki burada iki neferik. Belke senin geleceyin

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>