Şervud Andersonun hekayesini teqdim edir.
Mehv olmuş roman

Dedi ki, bütün bunlar ona yuxu kimi gelir.

O adam yazıçıydı, bir kitab üzerinde aylarla, belke de illerle işleyir, amma onu kağız üzerine köçüre bilmirdi.

Demek isteyirem ki, onun yalnız beyni işleyirdi, daim düşünürdü. Kitab onun beyninde doğulurdu, sonra da mehv olub gedirdi.

Onun düşüncelerinde ve tesevvürlerinde hansısa obrazlar yaranır, ora-bura qaçır, gah qabağa, gah da arxa plana düşürdüler.

Deyesen neyise unutdum axı; qoy deyim bilesiniz: men bir meşhur ingilis romançısı barede danışmaq, onun başına gelen bir ehvalatı size söylemek isteyirem.

O, bu ehvalatı Londonda özü mene danışıb; biz onunla bir neçe saat gezib dolandıq.
Yadımdadır, Temza çayı sahilinde gezişirdik ve o, mene özünün mehv olmuş romanı barede danışdı.

Bir gün axşamüstü o, menim yanıma, hotele geldi; söhbet esnasında menim bir neçe eserim barede de danışdı ve elave edib dedi:

- Bezen siz düz nöqteye vurur, az qala adamın üreyinden tikan çıxarırsınız…

Nehayet, bele qenaete geldik ki, eslinde heç kes tam hedefe vurmur.

Eger hansısa yazıçı ne vaxtsa heç olmasa birce defe buna nail olubsa, eger kimse heqiqeten düz hedefi vurub zirveye çatıbsa… onda tezeden qelem götürüb yazmağın ne menası var axı?

Amma bilirsiniz, bezi yaşlı edibler demek olar ki, buna nail olublar.

Meselen, götürek Kitsi, ya da Şekspiri, düzdü? Bes Corc Barrounu, yaxud Daniel Defonu nece, he?

Düz yarım saat başladıq adları sadalamağa. Sonra birlikde nahar elemeye getdik, daha sonra piyada gezdik.

Menim hemkarım balacaboy, qarabuğdayı, esebi adam idi; pırtlaşıq saçları şlyapasının altından çöle çıxmışdı.

Men onun ilk kitabı barede söhbete başladım.

Yazıçı hemkarımın qısa tercümeyi-halı beledir: o, ingilis kendlerinin birinde doğulub, yoxsul fermer oğludur; o da enenevi olaraq o biri yazıçılar kimidir, erken yaşından yazmağa başlayıb.

Heç bir tehsil-filan almayıb, iyirmi yaşında evlenib. Görünür, arvadı çox edebli ve

[1] 2 3 ... 6 >>