sözleriyle seni bir daha laxlatmağa çalışmışdı.
Qapı zengi uzun-uzadı çalanda diksinmiş, ardınca pencereden gelen sesleri ayırd etmekle alt-üst olmuşdun.
O mengeneden canımı qurtarıb özüme gele bildiyim qarabasmalı günlerin ardınca yazdıqlarına qayıtdım. Gece boyunca içimden axan çayları bendlemeye çalışdım. Uzağı yaxın edenleri, itkilerden bizde neler qaldığını düşündüm. Seni ve onu. Daimi ve dağıdıcı olanı yeni. Leysanda yaşadıqlarımız, yaşatdıqlarımızı...
Bir daha bu şehere dönmemek şertile cenuba - yeni qazıntı yerime gedeceyem.
İndice gün doğacaq.
Özümü küçelere vurdum. Yanımda seni en çox ifade eden mektubun vardı.
Yay yağışı başlamışdı. Bir sen, bir men, bir de “Sabri” yola çıxırdıq.
Tanpınarı niye sevdiyinden danışırdın...
»Oxu zalına keç