Yoxluğunda ne ağrılar çekdim men... ...üreyim yetim qaldı gedişinle... Hesretin qorxu kimi, kabus kimi çökdü gecelerime... Sensizlikde neler çekdim bilersenmi ..?Neçe gece adın dilimi parçaladı, düşünürsenmi ...? `Sen` heç düşündünmü meni...?... Heç soruşdunmu özünden?...Meni bu qeder seve bilecek biri varmı deye?... Heç soruşdunmu `Bu mensiz ne eder?` deye?...

Sen heç Men`i görmek üçün yatdınmı? Men yatdım...Günlerle bir saniye seni görmek üçün, görüb de sarılmaq üçün, sene `Seni sevdiyimi` qışqırmaq üçün...Heç olmasa yuxularımda sev meni...

...amma hemişe üzünü çevirib qaçdın... ...arxandan ağlayardım...... Günlerle, saatlarla, sonra...Oyanardım ağlayaraq... Gözümdeki yaşı qurudana qeder, sehraları isladana qeder, daşları yumşaldana qeder .... Sen heç gecenin alaqaranlığında, qapı qarşısında gözledinmi?...Yox...Bilmedin.. Gözlemedin.....AMma men gözledim...Meni pencerede gözleme ehtimalını gözledim...

Niye gözledim bilmirsen...Seheri görene qeder, gece bitene qeder gözledim...Bir defe Sene demedim...