Göylerden dörd kalam endi,
Mehemmede Qur'andı,
İnşallah ki, möminleri
O dardan qurtarandı.
Gel qem çekme, Aşıq Alı,
Ağan Şahi-Merdandı
Penci-ali Sahibzaman,
On iki imam bizdedi.


MERD

Mehemmede xaliq özü,
Gönderdi Qur'anı merd.
Altı min altı yüz altmış aye,
Yüz on dörd sureni merd.
İlahiden nazil oldu,
Göyden endi dörd kitab.
O, Qur'ana baş eyenler,
Tez tapır imanı merd.

Beş kelmeye aşiq olan,
Sinesi defter gerek,
Haqq-taalanın min bir adı,
Dillerde ezber gerek,
Bu aleme zülm eyleyen,
Olmaya rehber gerek.
Açıb cennet qapısını,
Gösterdi rizvanı merd.

Gel, biçare Aşıx Alı,
Xeberdar ol dünyada.
Uca könül, alçaq saxla,
Havalanma dünyada,
Haqqın min bir adını gel,
Günde üç yol sal yada.
Vaqif ol, haqqın yolunda,
Gel eyle tövbeni merd.


GEL

Kendine aşığam deyen,
Aşıxsan meydana gel
Namerd girmez bu meydana,
Merd isen meydana gel.
Kendi olan kendisini,
Öymeyi layiq döyül,
Şimdi sazın alemine,
Bu cengi-dövrana gel.

Ey arife, bir salam ver,
Soruşum halın görüm,
Heqiqet haqq aşığısan,
Söyle, kamalın görüm.
İncil, Zebur, Tövrat, Qur'an
Göster kitabın görüm.
Dostum, eger bütperestsen,
Bu narı-neyrana gel.

Men Alıyam tamam leyli-
Nehar söylerem medhi,
Merifeti, şerieti,
İnneqan haq, teriqeti,
İsayısan "İncil"i sev,
Musayisan "Tövrat"ı.
Ger Mehemmed ümmetisen,
Boyun ey, "Qur'an"a gel.

<< 1 ... 3 4 [5]