düşmezmiş. Buna göre de onu güdmek, keşikçi saxlamaq, gizli niyyetlerinden şübhelenmek lazım gelmirdi. Manqurt sadıq it kimi birce öz sahibini xatırlayırdı, başqa adamlara baş qatıb qarışmazdı. Birce fikri-qayğısı vardısa o da qarnını doydurmaqdı. Başqa derdi-çoru yox idi. Evezinde tapışırılan işi kor-korane, can-dilden, inadla yerine yetirerdi. Manqurtlara, adeten, en çirkin ve ağır işleri gördürerdiler, ya da ki, küt dözüm teleb eleyen cansıxıcı işler buyurardılar. Uzaqlarda otlayan develere pasibanlıq eleyen manqurtdan başqa heç kes Sarı-özek çöllerinin tenhalığına, kimsesizliyine döze bilmezdi. Bele bir elçatmaz yerde birce manqurt neçe-neçe xitmetçini evez eleyirdi. Yemeyini vaxtılı-vaxtında ver, yay-qış qalıb iplainşini görsün, özü de ne teklikden, ne tenhalıqdan şikayet elesin. Sahibinin emri manqurt üçün her şeyden artıqdı. Yemekden, bir de çölde soyuqdan donmamaq üçün kör-köhne nimdaş paltardan başqa bir şey istemirdi.
Bu ehvalat o dövrlere aiddir ki, Juanjuanlar köçeri Asiyanın cenub civarlarından sıxışdırılıb çıxarıldıqları üçün şimala yeriş elememiş, uzun müddet Sarı-Özek çöllerini zebt eleyib, erazilerini genişlendirmek, qul ele keçirmek üçün qovğalar aparırdılar. Bu üzücü qovğaların ara verdiyi sakit günlerin birinde Nayman topraqlarına karvanlarla mal getiren sövdegerler çay meclisinde söhbet vaxtı danışırlar ki, Sarı-Özek düzlerinden keçende quyuların başında Juanjuanlar terefinden ele bir ciddi müqavimete rast gelmeyibler, çöllükde böyük bir deve sürüsünü güden cavan bir pasiban görübler. Sövdegerler onunla danışmaq isteyende görübler ki, oğlan manqurtdır.

Baxan deyir ki, sapsağlam adamdır, heç kesin ağlına gelmez ki, onun başına bele iş getirilib. Yeqin o da vaxtında söz deyib, söz anlayan oğlanmış, özü de lap cavan-cahil, bığ yeri teze terleyib, sir-sifeti, görkemi de pis deyil, di gel ki, danışdıranda ele bil dünen dünyaya gelib, yazıq uşaq ne atasının adını bilir, ne anasının, Juanjuanların onun başına getirdikleri müsibeti de xatırlaya

<< 1 2 [3] 4 5 ... 12 >>