yortma süre-süre gelib çatdı. Nize ve oxla silahlanmışdı. Teherinden bilinirdi ki, Juanjuan meettel qalıb, etrafına boylana-boylana qalmışdı-uzaqdan gördüyü ağ deveye minmiş adam hara yoxa çıxdı? Kesdire bilmirdi ki, deveni hara sürsün? Evvelce bir terefe surdu, sonra başqa semte döndü. Axırıncı defe lap derenin yanından keçdi. Yaxşı ki, Nayman-Ananın ağlına gelib devenin ağzını yaylıqla çekib bağlamışdı. Ne desen ola bilerdi–bir de gördün deve burdan ses verdi. Nayman-Ana yovşanlığın dalında gizlenib Juanjuanı lap yaxşı göre bilmişdi. O, qilli bir devenin üstde oturub etrafina göz gezdirdi, şişkin sifeti çox gergindi, başındakı qara papağının ucları qayıq burnu kimi yuxarı qatlanmışdı, boynunun ardından bir cüt qara, quru hörük sallanırdı. Juanjuan üzengiplainde dikelib nizesi hazır veziyyetde etrafa boylanırdı, gözleri de yaman parıldayırdı. Bu, Sarı-Özeyi tutub xalqın xeylihissesini qul eleyen, onun ailesine bu qeder bedbextlik getiren düşmenlerden biriydi. Ancaq arvad xaylağı boş elle bu amansız juanjuan döyüşçüsüne neyleye bilerdi?

Juanjuan bir az da o yan-bu yana seyirdenden sonra geriye, sürüye teref qayıtdı.
Axşam düşürdü. Gün batsa da hele göyün şefeqi çekilmemişdi. Sonra hava birden qaraldı. Etrafi qaranlıq bir gece bürüdü.

Nayman-Ana o geceni derdeser oğlunun olduğu yaxın yerlerdeki çöllükde keçirdi.
Oğlunun yanına qayıtmağa ürek elemirdi, qorxurdu bayaqkı juanjuan geceni sürünün yanında qala.

Ve o gece qeti qerara geldi ki, oğlunu xilas elesin, çalışıb özüyle aparsın. Manqurt olsun qoy, heç ne başa düşmesin, teki öz adamları arasında qalsın. Ana üreyi bele deyirdi. Başqalarının dözüb barışdığı veziyyete o döze bilmirdi. O, reva bilmirdi ki, qanı qanından olan doğma oğlu qul qalsın. Kim bilir, belke de doğma yerleri görenden sonra ağlı öz yerine gelecek , uşaqlıq illeri yadına düşecek...

Seheri Nayman-Ana yene Ağmayaya süvar oldu. O, yene de iraqdan-irağa herlene-herlene gece erzinde xeyli aralanmış sürüye yaxınlaşmağa başladı. Sürünü

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 12 >>