ilde O. da bu şeherin başqa köhne sakinleri kimi öz şeherlerini ele bil tanımırdılar, ele bil yadırğamışdılar, ele bil şeheri tamam başqa bir ehali doldurmuşdu. Neinki sifetler, adamlar - reftar, özünü tutmaq, özünü aparmaq verdişleri de deyişmişdi. Sanki şeherin binaları, küçeleri, meydanları da başqalaşmışdı, özgeleşmişdi, yabançılaşmışdı. Evveller idaresi ya evi hendeverinde beş-on addım atanda beş-on tanışla rastlaşan O. indi saatlarla küçeleri dolaşa bilerdi ve tanıdığı birce neferle de qarşılaşmazdı.

Bu fikirler metro dayanacağına çatanda düz qapının qarşısında 19-91 nömreli qırmızı limuzini dayanan gördü. Haçan ve nece yetirmişdi özünü bura? Axı idareden bura birce yol vardı ve O. qırmızı maşını yanından ötende görmemişdi. Belke de fikri yayınmışdı, diqqet elememişdi. Her halda maşın cabeca burda idi. Yene de içi bomboş. Adamsız.

O.-nun içinde dolaşıq hisslerin kelefi düyün düşmüşdü - bu hem teeccüb, izahsız sirrin çözülmesine maraq, hem bir azacıq teşviş, qorxu hissi, hem de get-gede şiddetlenen hikke idi. Kimse onunla - mehz onunla - çünki ev, idare, metro dayanacağı mehz onun - O.yun marşrut nöqteleri idi - beli, kimse onunla oyun oynamaq fikrine düşübse, çox eceb. O. bu oyundan boyun qaçırmayacaq, bu müemmalı oyunu oynamağa hazırdır: yalnız oyunun şertlerini ve qaydalarını bilmeli, oyunçuları tanımalıdır. Heç olmasa üzlerini görmelidir.

Bu barede hereket eden metro qatarının içinde düşünürdü ve fikirlerinin axını qeribe bir nöqtede cemleşdi. Eger bu oyunu doğrudan da onunla ne meqsedlese - meqsed hele aydın deyildi - oynayırdılarsa, O.-nun ev - menzil - ev gediş-geliş yollarını deqiq bilirdiler. İzleyibler, güdübler, müeyyenleşdiribler - ne çetin iş imiş beyem? Demeli bu kozır onların - kimlerin? elbette bilmirdi - onların, her kimdilerse onların, teqibçilerin elindedir. Onların oyunlarını pozmaq ise menim elimdedir. Öz dayanacağımda, dördüncü dayanacaqda metrodan çıxsam, lap yeqin görecem ki, maşını orda saxlayıblar. Men ise dördüncü

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 15 >>