qarşısında sevişmekden xoşlanardılar. O, gözünü güzgüden ayırdı ve otağa bir nezer de saldı. Döşemenin bir hissesinin de rengi başqaydı, diger saheleri kimi solmamışdı. Solmamış kvadrat indi yox olmuş çarpayının altındakı sahe idi. Onların çarpayısının. Qısa süren xoş saatlarının yatağı. Onun qulağına çarpayının cırıltısı da geldi. Onların hereket eden iri bedenlerinin ağırlığı altında cır-cır cırıldayan çarpayının sesi.

Katibe:

- Vidalaşmağa gelmisen? - dedi.

- Vidalaşmağa? - başa düşmedi - köçürsen?

Katibe başıyla tesdiq etdi.

- Evini deyişirsen?

- Ölkemi deyişirem.

O. bir müddet sükut içinde Katibeni süzdü.

- Hara gedirsen?

- Uzaqlara - Katibe xefif gülümsündü. - Başqa qiteye. Okeanın o tayına.

Handan-hana O. xatırladı ki, Katibenin anası yehudi imiş, Amerikada qohumları var - gerek ki, xalası ve dayısı.

- Haçan gedirsen?

- Biri gün. Bütün şeylerimi satdım. Bu gün çarpayını da apardılar. Bu gece yerde yatmalı olacam.

- Bes bu kitablar?

- Bunları da sabah gelib aparasıdırlar. - Birden ne ise yadına düşdü - Dayan, metbexde hele çaynik ve stekan-nelbekim var. Bu saat sene çay süzerem.

O.:

- İstemez, - dedi, amma Katibe artıq m etbexe keçmişdi.

O. pencereye yanaşdı; metro dayanacağı görünürdü.

Divar güzgüsüne yanaşdı, özüne baxdı. Başı çal idi, amma ele bil saçları ağarmamışdı, kif atmışdı.

Üste olan kitabları bir-bir götürüb baxır, vereqleyib qoyurdu. Çox köhne ensiklopediyalar, seriya cildler, lüğetler, müxtelif sahelere aid kitablar - arasında çox nadirleri de vardı. Demek olar ki, kitabların hamısında metnin kenarlarında karandaşla edilmiş qeydler, yazılar vardı, bezi sözlerin, ifadelerin, cümlelerin altı cızılmışdı. Ara-sıra sual, ya nida işareleri de göze çarpırdı.

Katibe metbexden iki ketil getirdi. Birinin üstüne çay süzülmüş stekan ve qenddan qoydu. İkinci ketili O.ya uzatdı.

- Otursana.

- Senin bele zengin kitabxanan varmış. Heç men bilmezdim.

- Atamdan-anamdan qalıb. Sonra az-çox men de

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 15 >>