Men seni sevmek, xoşbext etmek üçün gönderilen bir melek idim.

Vezifem bağlanmaqdı sene meni her ne qeder qanadsanda...

Ele demişdin mene.
Dediyin kimide oldu...

Çox sevdim, kor-korane bağlandım, uzun bir yuxudaydım;

Oyandım bir baxdım, mene qalan qırıq qanadlar idi...!

Her yıxıldığımda qarşıma çıxıb mene ağrıyan qözlerle baxma ana...

Men qırmadım kimseni, tenqid etmedim, söymedim...

Yalnız xerclendi menim üreyim

O böyük oynadı, mense böyük itirdim...

Sevdim anam...
Hem de çox sevdim...

Esebileşme mene, hem sen deyildinmi atamı en az menim ONU sevdiyim qeder seven....

Belke de menim tek sehvim şanssızlığım, belke de saflığımdır...

Haradan bele bilerdim ki o üreksizmiş ana?

Görmedim, eşitmedim, bilmirem...

Kar oldum eşide bilmedim

Kor oldum göre bilmedim

Anlaya bilmedim ana...

Ne olar,ana danışma. İndi yalnız ellerini ver mene, yıxılıram deyesen

Bağışla meni ana...

Bacara bilmedim men sevmeyi, xoşbext olmağı...

Layiq olmadım belke de...

Amma meni bağışla olarmı?

Ölürem men ana ağrılarımı mene, isti öpülesi ellerini sene buraxıb gedirem...

Heyat çox gördü mene yaşamağı...