Her gecenin bir sabahı var...Sabah geldi,amma geldiyi kimi de getdi...yerini zülmet geceye verdi...Yene gece,amma artıq sabah yoxdu...sabah olmasi üçün Güneş lazımdı..Sen güneşi de özünle apardın..Mene Ayı görünmeyen gece qaldı...gece..Tenhalıq...Sen yox Senli xatireler...Mene qalanlarla yaşamağa çalışacam...Amma bilirem...Sensiz Olmayacaq...”

48 gün sonra....

Sensiz olmayacaq...Olmur...Unudulmursan...Yene..Ehhh yene...Yene de Seni sevirem...Bu günler erzinde arada olan dialoqlar – mübahiseler,sevgi sözleri,gileyler,hamısının sözlerini ezberlemişem...O qeder tekrar gedirler ki...Her sözün tekrar – tekrar qulağımda seslenir...
“ Men seni yalandan sevmedim.Bütün varlığımla Seni sevdim...” – senin sözün...
Kaş yazsaydım ki,”Men de Seni sevirem” Amma yazmadım...Çünki men qorxağam...

Senin sözün: ” Heyatımda ilk defe heqiqeten birini sevdim,amma menim olmadı, ya da olmaq istemedi,amma menim olmayacağını bile - bile sevirem...”

“ Men de heyatımda ilk defe birini – seni sevdim ve hele de sevirem...Olmaq istemedi yox istekler gerçekleşmedi...İlk sevgi uğursuz olarmış..Bizimki ugursuzluq deyildi....Menim sehvlerimin neticesi idi...Biz demek üçün ele darıxmışam ki...Senin üçün darıxmışam...”
Amma bu sözleri sene yazmadım...Niye bilmirem..Belke etirafdan qorxdum...

“ Senin üçün çoox darıxmışam.seni sevirem” – yene senin sözün..

“Bilsen men nece darıxmışam...Bu günlerde nece yaşamışam..Heç özümde bilmirem..Seni deli kimi sevirem..Men düzelmeyecek deliyem..”
Bu sözleri de sene yazmadım ... Sebeb yoxdu eslinde var , ama bilmirem...

Her 3 dialoqu sen başlatdın...Düşünürsen ki seni axtarmıram..Seni axtaranda sene yazmıram,çünki Seni qelbimin derinliklerinde tapıram...Seni kenardan seyr etmekle keçinirem...

Senin sözün: “men+sen=hecne”
Menim sözüm: “Biz sorry men ve sen heç ne de bir şeydi biz heç nenin heç nesiyik..”

Yene de gerçekleri gizletmişem..Men bu sözü nece yazmışam,nece elim gelib? Bir söz deyim,üreyim,meni heç kimle müqayise etme.Men men

[1] 2 >>