Seni sevdim, sense yalniz mene zulm etmekden başqa heçne bilmedin... Vefasiz olma, seni seveni sende sev.... Zulm etme artiq qelbim qiriqdir, daha heç kesi seve bilmerem.... Sense vefasiz çixdin eşqime, amma unutma ki, vaxt gelecek o gozelliyin de, var-dovletin de gedecek. Gorum onda seni menden alanlar seveceklermi seni menim tek... İnsanlarin umidini qirma. Belke de sahib olacaqlari tek şey odur. Artiq sene nifret edirem, amma bu ifade edildiyi kimi adi deyil. Soruşsan ki, hardandi bu nifret, uca sesle belke de qişqira-qişqira deyerdim...SEVGİMDEN!!! Evveller qarşiliqsiz olsa da seni sevmekde davam eleyirdim.... Senin sesinı en dehşetli narkamanlar kimi ehtiyac duyurdum, amma indi senin sesini eşidende qulaqlarimin cingiltisinden başim firlanir... Seni nece sevirdim, senin uğrun da her şey etmeye hazir idim. Senin uçun etdiklerimi duşunende az qaliram oz-ozume nifret edim. Vaxti ile bu sevgi idi mene boyuk umidle sabahin açilmasini gozleden. Sence, bes indi nedir sabaha umid??? Seni en acinacaqli veziyyetde gormek, seni rezil gormek. Belke de meni heyat da yaşadan içimdeki nifretdir. Heyatim da en nifret etdiyim gun ise seninle taniş olduğum gundur. Her şey adi başlasa da sonu adi olmayan nifretle bitdi. Sevgimizin sonunun bize belli olmayacaq sonluqla biteceyini bilirdim. Senı ise bunu deyirem, sene etdiyim qeder heyata nifret etseydim, yaşamazdim!!!