Sevgimin zamanında sehvim vardı menim. ..Ya çox gec qaldım eşqe ya da çox tez! Gecde qalsam erken de men yene de çalışdım belke eskikliyimi dolduraram yada çoxluğumu elave ederem..Çabaladım amma Yarana bilmedim !..Yene de sehvi hemişe özümde axtardım ''Taa ki senin sonum olduğunu düşünüb başlanğıcım bele ola bilmeyeceyini ferqine vardığım güne qeder! !. .''Bizim ki eşq deyildi Çox döyüşdüm özümle Varsanmı ? Yoxsanmı ? deyesen senin cavab vere bilmediyin suallarıma cavabı yene özüm tapdım. ..O zaman anladım SEVGI men idim!


Menden evvelkilerle müqayise etdim özümü o zaman anladm hec sevmediyini.
..Men senin insanlığına tapınmışdım Yanılana qeder. Meni sevişine tapınmışdım Heyatına başqa birini soxana qeder yanımda oluşuna tapınmışdım Pis günde ortada buraxan qeder ...Unuda bilmem sanmışdım Cümlelerin meni yandırana qedermiş..!
Kimseni günahlandırmıram sonumuzun bu qeder bezdirici ve nifret etdirici şekilde olmasından... Seni bele..! Sene kimse üreyini gereksiz eylenceler xaricinde istifade etmeni öyretmedise seni bunun üçün günahlandıra bilmem ki! Özümü günahlandırıram yalnız. .Öyrede bilmedim sene sevmeyi insanlığı. ..Göre göre bele bele sevdim seni! Gereyinden çox deyer verdim sahiblendim yanında oldum. ..'Hiçbirini Layiq olmadın!