Merhemetsizemmi?
Yoxsa acınacaq haldayam bilmirem.
Namelumluqlarmı çox, yoxsa namelumluqları menmi
yaradıram, heç cür qerar vere bilmedim…

Menim olmağını istemekmi sehv, yoxsa sehv seni
sevmekmi… onsuz da en qarışıq sualım bu.
Günlerdir cavablarını heç cür tapa bilmediyim minlerle
sual soruşuram özüme… Sonra etiraf edirem.

Beli, seni sevirem, seni isteyirem amma niye
bu qeder uzaqsan mene?

Ferqliliklermi insanı uzaqlaşdırar bir-birinden?
Bu qedermi merhemetsiz heyat ki sırf ferqlisen deye
meni esla görmeyeceksen… Seni çox sevdiyimi öyrene bilmeyeceksen.

Belke de unutmaq en yaxşısı deye cavab tapıram özüme,
amma unutmağı bele bacara bilmirem.
Kaş ki dünya dursa ya da men dayansam ve dünya dönse gözlerem

Bir bağlı bir açıq deyerken keçse bu günler
bele ki seni unuda bilsem…

Ve men yene teessüf edirem seni unuda bilmirem….

Üreyimi özüm tikiş vururam. Amma artıq tikiş tutmur yaralar.
Gözlerimi bağlama bele fayda etmir son günlerde..

Layiq olduğumu yaşayıram yoxsa layiq olmadığım şey üçün sınanırammı
bilmirem. Amma ağrısına döze bilmirem.

En ümidsüz halımla bele seni ehemiyyetli hesab ederken men yalnız elece baxıram

ÜZGÜNEM canımı ağrıdırsan...

AMMA sen canımı ağrıtdığını bele Bilmirsen...