Sene içimde nece bir sehife açdığımı sen bele texmin ede bilmezsen,
 heç bir zaman peşmanlıq olmadım seni sevdiyim üçün,
seni bir başqasına aid olduğunu söylediyinde bele sevirdim men ve bunu qürur etmeden tekrar-tekrar söyleyecek gücüm var hele sevirem,
amma meni istememeyin meni çox qırdı, sene yene de giley etmedim, o cümlelerin içinde haqlı bir giley vardı yalnız.
Men sene isdesemde ah ede bilmeremki, menim sevgimde aha yer yox, hele sene......
Eger qırdımsa üzr isteyerem, meqsedim bu deyildi amma menide başa düşürsen ümid edirem.
Seni sevdim men ona göre pisliyini isteye bilmerem, bunu düşünmeyin bele meni üzer.
Eger bu bir vidadırsa, üreyince olsun her şey, yaxşı olan, gözel olan ne varsa hemişe seni tapsın.
Ağılıma gelmişken söyleyim; men seni heç bir şey üçün günahlandırmadım, pis görmedim, heç bir sehvi, heç bir sehvi sende görmedim,
 ele bele olsan da men seni sevdim.
Nece biri olduğun üçün deyil, meni sevdiyin ya da sevme ehtimalın olduğu üçün deyil, bir gün menim olmağın üçün de deyil,
yalnız sen olduğun üçün ....
Niye deye soruşmuram sene bilirem heç haqqım olmadı buna...
Esla sual soruşmağa haqqım olmadığı kimi. ..Yada esla qısqanmağa. ..Yada hirslenmeye. ..Darıxmağa....
Bir sevmeye haqqım var sanırdım amma ona da haqqım yoxmuş anladım sonunda..
Niye menim qeder sevmedin de deye bilmerem esla, zorla sevgi dilenecek qeder qürursuzlaşmadım daha...
Belke bu an bu yazı bele sen daxil bir çoxlarına ele gele biler ki, QÜRURSUZLUQ sevgini dile getirmekdir.
Eger beledirse razıyam bütün qürursuzluqlara...
Belke çox açıq olaraq danışmadım , lazım olanları danışa bilmedim, danışmağa qürurum vs. kimi axmaqca ilişdiyim duyğularım manee oldu. ..
Belkede SEVİREM sözcüyünü çox çox istifade ederek cadusunu pozdum. ..

Qorxurdum...Seni itirmekden qorxurdum.

SENİ QORUYA BİLMEDİM.YUXULARIMI REALLAŞDIRA BİLMEDİM

Eger elindedirse döy qapımı,

Eger üreyindeyemse sil gözyaşımı...