Mene SeNin sesini eşitmeyi qadağan ele.
O zaman men her yerde OnU eşitmeye başlayaram. Küçe ile gederken yarpaqlar pıçıltı ile SeNin sesinle danışacaq. Külek saçlarımla oynayaraq öz şübhelerini SeNin sesinle menimle bölüşecek. Yağış göz yaşlarına dönüb gah üzümü isladacaq,gah damları döyecleyecek bu anlaşılmazlıqda çaşıb qalaraq...
O da SeNin sesinle.
Belke OnuN damcıları qelbimi işıqlı notlara qerq ederek gözlerimde eks olunacaq?
Üreyimin döyüntüleri SeNin sesinle sirrlerini mene çatdıracaq...Gah heyecanla vuraraq sinemden çıxmağa can atacaq, gah da sakitleşerek hezin-hezin döyünecek




Mene gözlerine baxmağı qadağan ele.
O zaman men semada ulduzları axtarmağa başlayaram. Onların soyuq parıltısı meni ÖlmeK arzusuna getirenedek. Men güneşe baxaram...Ellerimle gözlerimi tutmadan, "OnuN" parlaq şüaları qelbime işleye bilsin deye.
Men buludlarla baxışaram ciddi-ciddi...İldırımın çaxmasına imkan vermeden hirsli halda bir yere toplaşan buludlarla. Qelbimin istiliyini OnlarlA bölüşerem,belke bu istilik OnlarıN qezebini eride, şeffaf axın yarana,meni öz qoynuna alıb özü ile apara.




Mene SeNe toxunmağı qadağan ele.
Men de ocaq qalayıb OnuN oduna isinerem. Ellerimi OnuN alovlanan dillerine yaxınlaşdıraram ki, buzlamış SeNe hesret barmaqlarımı yandırsın. Qoy men kenara çekile bilmeyim ve yanım. Axı men hele yanmadan sevmeyi öyrenmemişem. Qoy alovun acı dilleri bunu mene öyretsin.




SeNi itirmeye icaze ver mene.
Men qulaq asaram SeNe. Düzdü ola biler ki,men yolumu itirim, qarışıqlıqda azım...
O zaman SeN özün meni taparsan, qarşımda cığır açaraq yolu göstererSeN.




SeNin haqda susmağıma icaze ver mene.
Men yene SeNe qulaq asaram...
Amma onda SeN özün meni danışdırmağa çalışarsan,etrafımda ses küy yaradaraq...




SeNi unutmağa icaze ver mene.
Men unudaram. O zaman SeN yeniden özünü xatırlatmağa başlayarsan.
Payız yağışına dönüb pencereme damlalardan naxışlar çekerSeN.




İcaze ver bilim ki,SeNe lazım

[1] 2 >>