Baxıram ev-eşik boşdur ele bil,
Seninle varım da, yoxum da gedib.
Bir üreyim deyil, bir canım deyil,
Dincliyim de gedib, yuxum da gedib.

Bir anlıq dincelim, yuxlayım deye
Birce elacım var -- unutmaq seni!
Ot kimi, su kimi bilmirem niye
Her yerde yaradıb bu torpaq seni.

Seyyah oluramsa, göz işledikce
Evveli, sonu yox bir düz olursan.
Men seni geceler unutsam, -- gece,
Gündüzler unutsam, -- gündüz olursan.

Dağlara çıxıram  şimşekler sensen,
Saçımı dağıdan külekler sensen.
Belke de bir simli iki sazıq biz,
Sen qansan, men ürek, ayrılmazıq biz.

Qoy bir an üreyim rahat döyünsün,
Bu qeder insafsız olmaz ki, adam!
Yox, seni bir anlıq unutmaq üçün
Özümü bir yolluq unutmalıyam...