Dostumu gözlerken,oturacaq tapmadığı üçün yanımda bir yaşlı kişi eyleşdi.Söhbet etmeyi çox sevdiyi belli idi.Öz heyatında danışırdı,men ise sadece dinleyirdim.Evveller müellim imiş.Bir az danışdıqdan sonra,gözlerimin içine baxaraq: Oğlum,sevilmek ya sevmek?Hansını seçerdin? Ne cavab vereceyimi bele bilmirdim." İkisini de seçsem,çoxmu istemiş olaram?"-deye soruşdum. Qoca cavabında: Xeyir Yalnız birini seçe bilersen. Düşündüm,düşündüm cavaba tapa bilmirem.Sevilmek-çox gözel hissdir.Ancaq sen sevmedikden sonra,o sevse ne olar? Sevmekmi? Eger qarşındakinın seni sevmediyini anlarsan,o da acı verer. Men qarşımdakının meni sevmediyini öyrendiyimdeki acıyı dadmaq bahasına bele olsa yenede SEVMEYİ seçdim.«Cavabım: Sevmekdir! Bes siz bu suala özünüz cavab vereceksinizmi?»-deye soruşdum.
-"Elbette oğlum.35 il bundan evvel çox yaraşıqlı idim.İndi qoçalmışam.Her zaman sevildim.Sonda meni seven,sonralar seveceyimi düşündüyüm biri ile aile qurdum.Ömrümün yarısından çoxunu bir gün onu severem deye ümüdü ile yaşadım.Yoldaşım meni çox severdi.Onu sevmediyimi hiss etmesin deye elimden geleni etdim.2 gün bundan evvel yoldaşım öldü.Ölmeden önce mene: Sene teşekkür edirem.Meni xöşbext etdin,ana oldum,meni bilerekden heç üzmedin.Senin meni sevmeni bacaramadım,ama seni çoox sevdim! -dedi.
-Bes bu günedek heçmi sevmediniz?
-Elbette sevdim.
-Bes niye onunla aile qurmadız?
-Çünki o başqasını sevirdi.Ona demedim.Ondan sonra qızlarla tanış oldum,severem deye...olmadı,ondan başqasını seve bilmedim.
-Ne xoş size,sizi seven biri ile aile qurmusuz.
-Beli,düz deyirsen..ama men SEVİLMEK seçdiyim üçün olmadı.İstemeden ona da layiq olduğu xöşbextliyi vere bilmedim.Sevilmeye doydum,ama sevmeye her zaman ac qaldım....