geyerek özünü, esl naturasını gizlede biler ki, bunu hiss etmek, ayırd etmek çox çetin ola biler. Elbette, bunlar menim fikir ve düşüncelerim idi... Sonda görkemli rus yazıçısı V.Leskovdan bele bir sitat getirmek isterdim... o, bele düşünürdü ki, “İnsanlar qorxu anında nece görünürlerse, eslinde de o cürdüler. Qorxu insanların verdişleri arasındakı fasiledir ve bu fasilede insanın naturasını olduğu kimi görmek olar”.

Bes siz nece düşünürsünüz? Sizce semimilik nedir? Ne zaman ve hansı hallarda insanın esl simasını, naturasını olduğu kimi görmek mümkündür? İnsanları yaxşı tanımaq bacarığına, istedadına maliksinizmi? Heç olubmu ki, kiminse “maskasını” çıxarıb esl simasını üze çıxarasınız? Buyurun... fikirlerinizi bölüşün...

<< 1 [2]