elinde bananla çöle çıxdı. O gece bütün mehelle uşaqları kimi tonqal etrafına toplaşıb, bayram sovqatlarını yediler.

Bardaş qurub tonqal etrafında oturan uşaqlar, baharın gelişinin sevincini yaşayır, gözlerini yanan ocağa zilleyerek, bayram sovqatını yeyirdiler. Mehelle uşaqları öz aralarında da bayram sovqatını paylaşır, her kes kişiyane: “Baxın görün menim papağıma ne qoyublar” deyirdi. Heyatı derk etmeyen bu uşaqlar hele erken yaşlarından paylaşmağı öyrenmişdiler. Heqiqeten neyise paylaşa bilmek, alçaq könüllülük bu heyatda insan övladının sahib olduğu en yüksek keyfiyyetlerdir.

Bütün bunları düşünerken, birden Resul: “Ata artıq gecdi, belke eve gedek” dedi. Ehmed dayı başını qaldırıb: “He oğlum, gedek” dedi…

<< 1 2 3 [4]