müselmanlar ilden-ile azalır. Texminen bele bir düşüncenin formalaşması prosesi gedir: Allahın emrlerini yerine yetirmekle Allaha teslim olmalıyıq; bunu da ancaq İlahi Hökmleri her veziyyetde peyğember nece yerine yetirmişse, biz de deqiqliyi ile onu o cür tekrarlamağı bacarmalıyıq. Beleleri Allaha, İlahi Hökmlere semimi-qelble, ali qabiliyyetle deyil, en aşağı hislerle, en pisi de sevgisiz yanaşırlar. Ruhaniyyatın en ali nailiyyeti derin ehtiram ve heyranlıq hissini İlahi ile elaqede qazanmaqdır. Fitretimizin oyadılması ve onu temiz saxlamaq arzusu bu hissden intişar tapır. Biz problemlerimizi gücün, qorxunun ve mecbur etmenin eqoik alternativleri ve avamlığından daha çox sevgi ile hell ede bilerik. Bizim sevgi imkanlarımız İlahi Hökmlere ehtiram ve heyranlıqla genişlenir ve derinleşir. Sevgi qabiliyyeti tamamile inkişaf ederken O, aşiqini bütün heyata qarşı merhemetli olmağa yöneldir. Eger müselmanlar sevgi qanununu qavraya ve ya ona riayet ede bilmirlerse, onda onlar (biz de) Allah onları seven, onlar da Allahı seven başqaları ile evezlene bilerler:

“Ey iman getirenler! Sizden her kes dininden dönse, (bilsin ki) Allah (onun yerine) ele bir tayfa getirer ki, (Allah) onları, onlar da (Allahı) severler. Onlar möminlere qarşı mülayim, kafirlere qarşı ise sert olar, Allah yolunda vuruşar ve heç kesin tenesinden qorxmazlar. Bu, Allahın lütfüdür, onu istediyine verer. Allah (öz lütfü ile) genişdir, (O, her şeyi) bilendir!” (el-Maide suresi, 5:54)

Müselmanlar ruhani ehtiram, qorxu ve tebiet elametlerinin derkinde esalandırılmış yanaşmaya ağıllı münasibet nümayiş etdirmeli, nefse sevgiyle üstün gelmeli ve qelblerini İlahi ile assosiasiyada temizlemelidirler. Sevginin Allahın elameti olmasına ve birbaşa Ona mexsusluğuna baxmayaraq, o yalnız kamil şekilde insan heyatının her bir meqamında, tefsilatında eks etdirilir.

“Heqiqeten, iman getirib yaxşı işler görenler üçün Rehman (üreklerde) bir sevgi yaradacaq. (Allah hem özü onları dost tutacaq, hem de onların

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>