Qoca seyyah çayın kenarında qiymetli bir daş tapmışdı. Ertesi gün o, başqa bir seyyahla qarşılaşdı. Seyyah çox ac idi. Qocadan yemek üçün bir şey istedi. Qoca ona yemek vermek üçün çantasını açanda seyyah qiymetli daşı gördü. Qocadan o daşı ona vermeyi xahiş etdi. Qoca heç bir tereddüdsüz daşı götürüb seyyaha verdi. Nehayet, bexti seyyahın üzüne gülmüşdü. Bunları düşüne-düşüne sevincle qocadan ayrıldı. Ancaq bir neçe gün keçmemişdi ki, yene qayıtdı. Ve qocanı taparaq daşı ona qaytardı. Seyyah qocaya: "Mene verdiyin daşın ne qeder qiymetli olduğunu bilirem", - dedi, - "ancaq sende bu daşdan daha qiymetli bir şey var. Bu daşı senin gözünde adileşdiren şey... Onu mene vere bilersenmi?.."