Yalnızlığın kölgelerine eyilib, kar cümlelerin topal setirlerini bir-bir yığdım bu gece. Ad günü hediyyesi olaraq yene ayrılıqlar teqdim edildi üreyimize.
İnsanlar, bilmeseler de her vaxt layiq olduqlarını yaşayarlar. Men hemişe tekliye mehbus, men hemişe sevdadan iraq.
Acını gecenin kiçik çaydanında demleyb hediyyene baxıram gözüm yaşlı, könülüm yaralı.
Üreyimde demlenmiş tekliyin idi dodaqlarıma zorla içirdiyim. Bedenimi ağrının eleyinden keçirib arda qalanlarıyla günahlarına atdığım men idim.Men sene hesret, sen ayrılıqlarla ebedi. Sen dilimden axan yaş dua iken, men ovuclarında qaldım. Sen, gözlerimde ümid iken, sendeki men hemişe sevgine uçurum oldum.
Hicranı izdiham dolu üreyimde yene hüznlerin ağrısıyla yeniden sehneye çıxacağam qaranlıqların son sehnesinde. Baş rollarda hüzn, men ve bir de sen.
Halbuki ağrını bal edib xoşbextliyi saxta gözyaşlarıyla oynayacaq qeder usta deyilem men. Men kasıb cümlelerin hüzn qoxusu veren setir aralarında ağır axsaq geden figur idim.
Her şeyi unudub gerçeye dönürem. İçimdeki qanayan yaralarıma, üreyimde yanan tekliyime baxıb sensizliyin susqun sekilerine düşürem.Düzler çaşqın, yollarım hemişe sene incik. Elimde bezenmiş hediyyen, üreyimde tekliyim. Düşünürem, düşündükce qaranlıqların dibinde yavaş-yavaş boğuluram.
Haqlısan belke de. Yaralı bedenin, yamaqlı bir üreyin ad gününde alacağı en böyük hediyye teklikden başqa ne ola bilerdi ki!
Boşluqları ağrılı sözlerin bele doldura bilmeyeceyi neheng bir teklik idi ad günü hediyyem. Elimde teklikle bezekli hediyyen, kirpiklerimde yorğun bir kepenek gözümün nemini silir.
Ümide hesret üreyimi qanadıb, sonsuzluğa gedirem bir neçe cümleye sığmayan tekliyimle. Yol alıram qanlı bıçaqlı. Ayaqlarım yalın ve gözyaşlarım çılpaq.Ne dibsiz quyularda Züleyxasını axtaran gözel qoxulu Yusifin, ne de Leylası üçün sehralara düşen Mecnunam.
Men yoxluğa qandallıyam. Ölüme dilençi üreyimle qeyri-mümkünlüyüne inad gözümden çekindim seni. Gözlerindeki Cennete baxıb
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç