Bu şirin sevdaya düşenden beri
Neçe yol ayrıldıq bir-birimizden
Ayrılıq günleri hicran günleri
Uzandı...
Ömrüne ömür aldı bizden
Biz ki,öyreşmişik hicrana artıq.
Cövrü yadda qalır,qem unudulur.
Seven könüllerçün,gülüm,uzaqlıq
En böyük,en gözel yaxınlıq olur.

Yağış dayandımı,
Qalın buluddan
Sıyrılıb yeniden teze gün doğur.
Her uzun ayrılıq,her qısa hicran
Seni menim üçün tezeden doğur.
Ayrılıq demleri düşürken yada
Tezeden sevirem,tezeden seni.
Ele bilirem ki,bu gen dünyada
İlk defe görürem,gülüm,men seni.

Ayrılıq günleri düzülür sefe,
Her gün gözleyirik,her gün bir günü,
Ayrı bir adamsan,gülüm,her defe
Vüsalın evveli hicranın sonu.
Teleqraf kağızı...kiçik bir varaq.
Alışan könlüme su sepir yene
Senden ayrıldığım on gündür,ancaq
Milyon illerdir ki,hesretem sene.

On günde ezabla neçe-neçe min,
Deqiqe,saniye yola saldıq biz.
Bu uzun anların,deqiqelerin
Hansını yaşadıq bir-birimizsiz,
Senin de yerine danışıram men,
Qoy olsun,qelbimiz ayrı deyildir!
Biz iki olsaq da vüsal günleri
Ayrılıq günleri bir oluruq,bir!

Hesret,üreyimde qaladan möhkem,
Hicran çöplerinden bir yuva qurmuş.
Senin yanında da sene hesretem,
Hesret ayrılıqdan uzun olurmuş...
Görüş qışdan sonra gelen bahardır,
Ayrılıq,görüşle bitir...tez olur.
Ehh!Ona ne var ki,müddeti vardır,
Hesretse ölçüsüz,müddetsiz olur.

Bil,yaman günde de,yaxşı günde de
İsterem qovuşam,men yetem sene.
Gözüm gözlerine dikilende de
Hesretem,hesretem,hesretem sene!!!