Külek bir gözel çiçeye rast gelir ve aşiq olur. Külek
ona ince yanaşdıqca çiçek de küleye reng ve etirle
ifade olunan daha böyük sevgiyle cavab verirdi.
Ancaq bu küleye az göründü ve o, qerar qebul
eledi:'Eger men ona mehebbetimin bütün gücünü
göstersem, o da mene daha çox etir bexş eder.'
Belelikle o, çiçeye öz mehebbetinin var qüvvesi ile
üfürdü. Amma çiçek güclü ehtirasa tab getirmeyib
qırıldı. Külek çox çalışdı ki, sevdiyini qaldırıb
diriltsin, lakin bacarmadı. Sakitleşib sevginin ince
mehi ile esdi.
Ancaq çiçek getdikce solurdu.
Bu zaman külek bağırdı:
-Men sene öz mehebbetimin bütün gücünü verdim,
sense sındın
Demeli sen meni sevmirdin.
Lakin çiçek cavab vermedi.
O ölmüşdü...
Seven bilmelidir ki, sevgini güc ve ehtirasla
ölçmürler.
Sevginin esl göstericisi nevaziş ve düşüncedir.
Bir defe sındırmaqdansa, on defe sebr etmek
yaxşıdır.