Günlerin bir günü bir it dağa dırmaşır, mebedin
nerdivanlarından çıxaraq «Min Güzgülü Mebed» -e girir.
Mebedin min güzgülü salonuna keçende min dene it
görür. Qorxaraq tüklerini qabardır, quyruğunu
qıçlarının arasına sıxışdırır, qorxuducu xırıltılı ses
çıxararaq dişlerini gösterir. Tebii ki, min it de tüklerini
qabardıb, quyruqlarını ayaqlarının arasına alıb qorxunc
sesler çıxardıb dişlerini gösterirler. İt qorxuya düşerek
mebedden qaçır. Ve o andan dünyanın tehlükeli,
qorxunc itlerle dolu olduğuna inanır.
Bir müddet sonra bir başqa it gelib dağa dırmaşır. O da
mebedin nerdivanlarından çıxıb «Min Güzgülü Mebed»-
e girir. Mebedin min güzgülü salonuna geldiyinde min
dene itle qarşılaşır ve çox sevinir. Quyruğunu yelleyir,
sevincle yerinde hoppanır ve itleri oynamağa çağırır.
Bu it mebedden çıxdığında ise dünyanın dost ve
mehriban itlerle dolu olduğuna inanırır.
P.S Heyata ne veririkse onu da alacağıq. Heyatda neye
inanırıqsa, o da başımıza gelecek. Heyatda pis veya yaxşı
heçne yoxdur. Her şeye reng, mena, deyer veren bizim
baxşı bucağımız, düşünce terzimizdir.
ne ekersen onuda bicersen!
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç